| ΤΟ ΣΤΡΩΜΑ ΑΔΕΙΑΝΟ
πολλές φορές ξυπνώ τη νύχτα
και σε αισθάνομαι
νοιώθω τη γεύση απ΄ τα φιλιά σου
στ΄όνειρο χάνομαι
νοιώθω πως γύρισες κοντά μου
και μ’άγκαλιάζεις
και με τα χάδια σου ξανά
φωτιά μου βάζεις
μα προσγειώνομαι ξανά
σαν ξημερώνει
κι αυτό που βλέπω με πονά
και με πληγώνει
δίπλα, το στρώμα αδειανό
με ειρωνεύεται
λες και το ξέρει πως πονώ
γαυτό και χαίρεται
και η αλήθεια με τρυπά
και με ματώνει
και το σκοτάδι στη ψυχή
πάλι με ζώνει
δεν θα μπορέσω και αυτό
να το αντέξω
μα αποφασίζω, με τον πόνο
να παλαίψω
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|