Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271244 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η αιωνια καταρα του λευκου μυαλου
 
Το κενο
γεμιζει με πονο
καθως η λευκη τριηρης
σκιζει επιθετικα τα κυτταρα
διαχωριζει τους νευρωνες
και στην πρυμνη η Πυθια
προβλεπει την μοναδικοτητα
ενος δυδιαστατου κοσμου.
Το συννεφο διαλυεται
μεσα σε σταλες κρασιου
και αμβροσιας
σε μαυρο φοντο.
Οι Συμπληγαδες
κλεινουν πανω στην μνημη,
"Πρελουδιο στο απομεσημερο ενος φαυνου"
η βελονα κολλαει
στις γραμμες της μουσικοτητας
η μελωδια κατασπαραζει
τις τελευταιες αμφιβολιες,
ενω ο Αχιλλεας
με την σχισμενη φτερνα
με το γαλαζιο βλεμμα
σε ενα γκριζο σκονισμενο πρωινο
αποχαιρετα τον αγωνα του.
Ξαπλωμενος στον καναπε
το δερμα νευριασμενο
νοιωθοντας το μυαλο να αδειαζει
και να κυλα στον πολυταραχο
εσωτερικο σου κοσμο.
Ειθε η μνημη
να σε λησμονησει.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η καθαροτητα των μιασμενων
 
horseman
07-09-2006 @ 03:26
Πολύ όμορφες μεταφορές...

Καλημέρα...
xazoula
07-09-2006 @ 03:26
::wink.:: ::whist.::
MAKHS KAURISMAKHS
07-09-2006 @ 03:27
spotless ::rol.::
MARGARITA
07-09-2006 @ 04:11
Η καθαροτητα των μιασμενων....μπράβο σου θαυμάσιο ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ
07-09-2006 @ 04:21
Όμορφα μεταφέρεις με συμβολισμούς κι εικόνες αυτό που θες να δείξεις…
Καλημέρα Ζήνα... ::smile.::
psevdonymo
07-09-2006 @ 12:08
::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο