| |
| | Αγάπη σαν τη θάλασσα |  | | | Εύχομαι μια καλότυχη & καλοταξιδεμένη Χρονιά | | |
Είναι η Αγάπη σαν θάλασσα απέραντη, γαλήνια ή φουρτουνιασμένη,
στην αγκαλιά της κρύβει και φανερώνει πολλά σε ταξίδια ή ναυάγια,
όπου και αν βρίσκεται, όσο βαθιά κι αν χάνεται,
…δεν πεθαίνει γιατί είναι μαγεμένη…
«Καράβι, καραβάκι … Ζει η αγάπη μου;»
Αλίμονο στον καραβοκύρη που θα πει πως δεν ζει.
Φυσούσε νοτιάς με ανελέητη βροχή, τα σύννεφα ήταν πολύ χαμηλά.
Είχε καταιγίδα, όλη η πλάση πάνω κάτω νερό, ουρανός και θάλασσα ένα.
Άσχημος καιρός, τέτοια φουρτούνα να μη σου τύχει λένε οι ναυτικοί.
Και τότε στο μεσιανό κατάρτι του καϊκιού είδε τα τελώνια.
Κάτι πράσινες φωτιές που έτρεχαν από το κατάρτι, πηδούσαν παντού σ όλο το σκαρί,
ακόμα και πάνω στα χέρια του.
Τρομοκρατήθηκε μα ήρθαν στο νου του οι παλιές ιστορίες που είχε ακούσει από άλλους
…και μετά θυμήθηκε τον καπετάν Αλέξη που τους εξηγούσε
ότι …είναι στατικός ηλεκτρισμός της καταιγίδας που αναφέρεται κι από την εποχή του Ομήρου
…αλλά είχε πει …αν ποτέ σας συμβεί …καλού κακού πείτε δυνατά
«Ζει κυρά μου ζει!!!» και τότε όλοι γελούσαν…
Θα τον έλεγαν τρελό όταν γύριζε στο λιμάνι,
…αλλά κοιτώντας την ανταριασμένη θάλασσα,
την είδε …εκεί πάνω σ ένα άγριο κύμα που θα τον χτυπούσε
… και σίγουρα το σκαρί του δεν θ άντεχε…
Ήταν η Γοργόνα η κυρά της θάλασσας…
«Ζει, κυρά μου, ζει!» φώναξε μ όλη τη δύναμη της φωνής του.
Τα τελώνια γλίστρησαν στο νερό μετά από λίγο
και τα κύματα λες και ημέρεψαν, χαμήλωσαν, έσβησαν …μαγικά…
και η Γοργόνα σαν να του γέλασε και χάθηκε …δεν την ξαναείδε ποτέ…
…αλλά όποτε ταξιδεύει με καταιγίδα πιάνει τον εαυτό του
να της το ψιθυρίζει τραγουδιστά «Ζει η αγάπη σου …ζει!...» …μαγικά…
Τα ερωτικά ξερά κλαδιά
πατάει η μοναξιά μου
απρόσκλητη
ακάλεστη
μπαίνει μες την καρδιά μου
Του ερωτά σου το νερό
ποθώ και αργοσβήνω
καίγομαι
πάλι χάνομαι
κι ενώ διψώ δεν πίνω
Μα είναι η αγάπη θάλασσα
Γοργόνα μαγεμένη
όπου θα πας
όπου βρεθείς
κοντά μου θα σε φέρνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Δεύτερη Ζωή ...δεν έχει | | | |
|
Ζωή Α.
19-01-2021 @ 18:07 | https://www.youtube.com/watch?v=4AryW9MiRkM&t=3s
Η αγάπη μου είναι θάλασσα - Κοτονιάς Θοδωρής
(Στα κύματά σου θάλασσα, χατίρι δε σου χάλασα
Σχοινούσα, Σύμη, Ικαριά, Κρήτη, Αμοργό, Τσιρίγο
μαζί σου θαλασσάκι μου, ένα πρωί θα φύγω)
| | Euler2
19-01-2021 @ 18:16 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | inokrini
19-01-2021 @ 18:57 | Τα ερωτικά ξερά κλαδιά
πατάει η μοναξιά μου
απρόσκλητη
ακάλεστη
μπαίνει μες την καρδιά μου
Του ερωτά σου το νερό
ποθώ και αργοσβήνω
καίγομαι
πάλι χάνομαι
κι ενώ διψώ δεν πίνω ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
19-01-2021 @ 19:43 | Πάρα, πάρα πολύ ωραίο!! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Νταλαρομπασης
19-01-2021 @ 19:58 | Εξαιρετικο!! ::up.:: ::theos.:: ::love.:: | | Αγιοβλασιτης
19-01-2021 @ 20:26 | Πολύ ωραίο Ζωή...
Ο συνδυασμός του πεζού με το έμμετρο
είναι πολύ ταιριαστός και γοητεύει.. | | Κων/νος Ντζ
19-01-2021 @ 21:49 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | -Ειρήνη-
20-01-2021 @ 10:38 | Συμφωνώ με τον Αγιοβλασίτη. Υπέροχες ποιητικές εικόνες από τον κόσμο της θάλασσας και του μύθου! Εκπληκτική η σύλληψη να ενώσεις τα τελώνια (μου θύμισαν το ομώνυμο διήγημα του Καρκαβίτσα) με το μύθο της γοργόνας (αδερφής του Μεγαλέξανδρου) και να δημιουργήσεις πάνω σ' αυτούς! Η περιγραφή της φουρτούνας πολύ ζωντανή! Από το έμμετρο ιδιαίτερη η δεύτερη στροφή! Προσωπική γνώμη, το πεζό σου, αν το επεξεργαστείς λίγο παραπάνω και το μεγαλώσεις κάπως, γίνεται ένα θαυμάσιο διήγημα, η ιστορία μεταξύ της πραγματικότητας και των μύθων είναι πολύ γοητευτική. | | KaterinaKritik
20-01-2021 @ 22:27 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | zari.kardias
21-01-2021 @ 01:38 | …αλλά όποτε ταξιδεύει με καταιγίδα πιάνει τον εαυτό του
να της το ψιθυρίζει τραγουδιστά «Ζει η αγάπη σου …ζει!...» …μαγικά…
Πανέμορφα γραμμένα & τα δύο!!! ::yes.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
