| |
Περπατω μες το δάσος,
όταν ο λύκος,
δεν είναι εδώ.
Παραμύθι γνωστό.
Μες τους λύκους κι εγώ.
Απ'το δάσος να φύγω,
αρνιέμαι.
Στην αγγελη,
περιπλανιέμαι.
Ψάχνω γιά θήραμα
και συλογιέμαι.
Πως να πατήσω,
μιά πέτρα στο χώμα,
όταν εκεί βρίσκεται
και το δικό μου το σώμα;
Μη τυχόν και φωναξω,
τα δεσμά μου να σπάσω.
Κάνω αυτά που μου λένε.
Δεν έχω τη δύναμη.
Αυτοί δε μου φταίνε.
Ουρλιάζουν οι λύκοι.
Τις νύχτες φοβάμαι.
Συρματόπλεγμα μπρός μου,
απ'έξω κοιτάνε.
Αν κάνω το βήμα,
το σύρμα να κόψω,
τη ψυχή μου θα σώσω;
Δε τη βρίσκω την άκρη.
Έχω φτάσει στο τέρμα.
Κι αν κανείς μες το ψέμα,
έχει βρεί κάποια αλήθεια,
ζεί απλά να το ξέρει,
στης γιαγιάς τα παραμύθια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
