| |
Φοβάμαι...
Ο άνθρωπος μου...
Ο άνθρωπος ο οποίος θεωρούσα δικό μου...
Τον άφησα...
Πώς το έκανα αυτό...;
Τον παράτησα έπειτα από όλα αυτά...
Δεν είχα επιλογή...
Η θα το έκανα, ή θα με έβρισκε μια αυγή νεκρή δίπλα του..
Η θα τρελαινομουν...
Τέλος.
Μπήκε μια τελεία.
Και εδώ ξεκινάει το νέο κεφάλαιο...
Γνώρισα έναν άνδρα......
Όνομα και πράγμα....
Από την πρώτη στιγμή που άκουσα την φωνή του το ήξερα...
"Με βρήκε" "επιτέλους".
Αυτές οι δύο λέξεις...
Και έπειτα η συζήτηση...
Βλέπεις....
Δεν είναι σχέση σχέση....
Δεν ξέρω πως θα καταλήξει...
Ούτε και εκείνος.
Έχουμε μια ελαφριά διαφορά ηλικίας..
Όμως...
Και μόνο που ακούω την φωνή του,
θέλω να τσιριξω.
Θέλω να αρχίσω να βογκαω σαν να με βασανίζουν ώρες, και ώρες, και μέρες ολόκληρες!
Και επιτέλους, φτάνει η στιγμή...!!!
Φτάνει η στιγμή...
Αλλά δεν ξέρω αν θα του κάνω...
Αν θα του αρέσω...
Θέλω να πω...
Είναι πανέμορφος...!
Τον βλέπεις και λιώνεις.
Θα ήταν άνετα σε εξώφυλλου περιοδικού...!
Είναι τόσο γλυκός..
Και ταυτόχρονα είναι και η συμπεριφορά του τέτοια που...
Δεν σου αφήνει και πολλές επιλογές..
Σαν βγαλμένος από βιβλίο...
Τον λατρεύω, και λιώνω για εκείνον, ακόμη και τωρα, ακόμη και στο πρώτο μήνυμα που δέχθηκα από εκείνον.
Το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή...
Ήρθε.
Ήρθε επιτέλους να με βρει.!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
