| |
Κάποτε πίστευα σ'έναν θεό,στα μάτια σου σ' εσένα
και αντλούσα δύναμη έχτιζα κάστρα,ειχα πατρίδα, ειχα πατρίδα
άνεμος φύσηξε βοριάς , κι όλα τα γκρέμισε τα πήρε
κ'έμεινα μόνος μου και' έρμαιος, στα κύματα χωρίς ελπίδα.
Νόμιζα ήμουνα ο τυχερός,ειχα ενα όραμα μια εικόνα
και ανησυχούσα είχα ζωή , φόβους νικούσα , φόβους νικούσα
σ' έκσταση έπεσα σε λήθη, σ' ύπνο βαθύ είχα αφεθεί
τώρα το βλέπω μα είναι αργά, λογαριασμό δεν κράτησα
Μα όπως και να χει είμαι εδώ , το παρελθόν μου έχω
λάθη κι αν έκανα τόσα πολλά ,μένω σ'αυτά ,μένω σ'αυτά
και περιμένω σε αναμονή ,και' ίσως κάποιο χέρι να βρεθεί
να με τραβήξει στη στεριά, να μου χαρίσει μια αγκαλιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
