|
psevdonymo 07-09-2006 @ 12:19 | Τέλειο ραβασάκι ::smile.:: | | horseman 07-09-2006 @ 14:41 | "και οταν τα δακρυα μιας νοσταλγιας τρεξουν....
θα γινουν καθρεφτακια που θα ανακλουν
ενα φως αλλιωτικο και θα φωτιζουν στη νυχτα
οπως τα ανεκτιμητα διαμαντια στο μαυρο βελουδο....
"γιατι ο χρονος.... περναει"
Σκληρός χωρίς στάσεις και προσμονές...
Είναι και κείνα τα μονοπάτια που δεν διάβηκα...
οι μελωδίες των πουλιών που καρτερούν...
και το γάργαρο νερό απ' το ρυάκι της ζωής που με καλεί...
να δροσίσω το πρόσωπό μου...
και το δάκρυ να σκορπίσει,να χαθεί...
μονάχα χαμόγελα και χρώματα...
μονάχα ζωή...
την δική σου ζωή χωρίς άλλο δάκρυ...
Σοφία ζωγράφιζε συνέχεια...
άφηνε πινελιές στο διάβα σου...
και μην ξεχνάς τα χαμόγελα...
να μην ξανακυλίσει ζεστό
| | vero_ 09-09-2006 @ 07:27 | ::rol.:: καλησπέρα ::rol.:: πολύ όμορφο ::rol.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|