| |
| | Εχθές, σήμερα, αύριο |  | | |
Εχθές,
Τα πέτρινα κρεβάτια, θαυμαστά παλάτια.
Ιδρώτων στιγμές, κήπος από λεμονιές.
Τα ζοφερά των δωματίων σκοτάδια, υπέρλαμπρα φεγγάρια.
Σήμερα,
Το σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς
Ακούγεται σαν αντίλαλος στο βουνό.
Εγώ αλλού κοιτώ, εσύ αλλού κοιτάς.
Δρόμος κοινός, κόπηκε στα δυο.
Στο ποτήρι μας, λιγότερο το κρασί, πιότερο το νερό.
Αύριο,
Τα απαρνημένα παλάτια, πέτρες και σκόνη, σκορπισμένα κομμάτια.
Ο κήπος με τις λεμονιές, ανοιχτές που όζουν, πληγές.
Τα υπέρλαμπρα φεγγάρια, αναχωρήσεων πράσινα φανάρια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Γ.Ι.Χ. | | | |
|
-H2O-
31-01-2021 @ 12:17 | Είναι πολύ ωραίο. Διαβάζοντας είχα την αίσθηση ότι το "σήμερα" και το "αύριο" ήδη ανήκουν σε ένα "χθες" δηλαδή έχουν μπει στην πορεία του παρελθόντος. Ένα χθες χωρίς φεγγάρι. | | -Ειρήνη-
01-02-2021 @ 10:30 | Πολύ όμορφο! Εγώ πάλι έχω την αίσθηση ότι το "σήμερα" είναι "σήμερα" και πρόκειται σύντομα να γίνει "αύριο". Εξαιρετικές οι εικόνες της προϊούσας φθοράς στη σχέση, ειδικά των φεγγαριών - φαναριών: αυτό που κοιτούσαν κι οι δυο ψηλά, θα γίνει ένα ατομικό φως στη γη που θα δείχνει έναν διαφορετικό δρόμο για τον καθένα...αυτόν που κοιτάζουν "τώρα". | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
