| |
Κάποτε ζούσαν σε ένα νησί όλοι μαζεμένοι η αγάπη,ο πλούτος, η αλαζωνεία, η λύπη και η ευτυχία...Ενώ ήταν όλοι μαζί μια χάρα,έρχεται ένα μήνυμα ότι το νησί θα βουλιάξει και όλοι θα πεθάνουν...Ολοι τρέξαν να σωθούν, όλοι εκτός από την αγάπη. Η αγάπη ήθελε να δει πόσο θα αντέξει. Οταν άρχισε να βουλιάζει το νήσι και η αγάπη να πνίγεται, ζήτησε βοήθεια από τον πλούτο που περνούσε εκείνη την ώρα από κοντά με το πανέμορφο σκάφος του. Ο πλούτος αρνήθηκε να την βοηθήσει γιατί είχε ασήμι και χρυσό στο καράβι του και η αγάπη δεν χωρούσε. τότε πέρναγε από δίπλα η αλαζωνεία, κι από αυτήν ζήτησε βοήθεια η αγάπη αλλά της αρνήθηκε γιατί ήταν βρεγμένη και θα λέρωνε το κατάστρωμα του όμορφου πλοίου της. Πιο πέρα ήταν η λύπη αλλά κι αυτή δεν την βοήθησε καθώς ήταν πολύ λυπημένη και δεν μπορούσε. Λίγο πιο μακριά ήταν η ευτυχία με το καράβι της,αλλά κι αυτή ήταν τόσο ευτυχισμένη που δεν άκουσε καν την αγάπη που ζητούσε βοήθεια. Τότε βρέθηκε ένας ηλικιωμένος κύριος και έσωσε τελικά την αγάπη αλλά μετά εξαφανίστηκε. Καθώς η αγάπη ένιωθε τεράστια ευγνωμοσύνη για αυτόν τον ηλικιωμένο άντρα αλλά δεν ήξερε το όνομα του, ζήτησε από την γνώση να της πει το όνομά του. Η γνώση της είπε πως ήταν ο χρόνος. Η αγάπη απόρησε γιατί την βοήθησε ο χρόνος και η γνώση της αποκρίθηκε: μόνο ο χρόνος καταλαβαίνει την πραγματική σημασία της αγάπης και μόνο ο χρονος μπορεί να την κρατήσει ζωντανή...
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος φίλος της αληθινής αγάπης...
Κι ο χειρότερος εχθρός του περαστικού έρωτα και πάθους...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 4
| | | | | | | |
|
