| Το παράπονο με παίρνει
Που άλλη στο κορμί σου γέρνει
Σαν το έλεγες δικό μου
Έχανα τον εαυτό μου...
Μάτια, χέρια.. άσπρο δέρμα
Το χρυσό μου ήταν κέρμα
Τώρα έμεινε μια θλίψη
Που παλεύει να με πνίξει...
Ξέχασέ τον λέω τώρα
Μια τυχαία ήταν μπόρα
Και ας άφησαν σημάδια
Κεραυνοί.. τα ένοχα βράδια...
Τα κομμάτια σου μαζεύω
Σ' έδιωξα.. μα σε παλεύω
Ένα παζλ που δεν τελειώνει
Κάθε νύχτα μου στοιχειώνει...
Βήματα στη γη μετράω
Μα δεν έχω πού να πάω
Χειροπέδες - αναμνήσεις
Φόρεσα.. πριν με αφήσεις...
10-2-2021
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|