| Μονόλογος αγάπης
Πες μου ψέματα απόψε
αλήθειες δε θέλω να ακούσω.
Σ' άδεια βλέμματα τη μόναξιά
προσπαθώ να αντικρούσω.
Στιγμές χαράς και λύπης
απ' όνειρο βγαλμένες.
Στη σκιά μιας αγάπης
θα ζουν για πάντα παγίδευμένες.
Ένιωσα μια μαχαιριά
στο στήθος μου απάνω,
καθώς περνούσες
απ' της πόλης τα στενά.
Κι ένα χαμόγελο πικρό
τα χείλη μου ζωγράφισαν.
Γιατί ένα αστείο ειν' η ζωή
που δε πρόφτασες ν'αγγίξεις.
Το δάκρυ μου στον άνεμο σκορπίζω
ανάσα, φως, δεν ξερω πως
τον ουρανό καρδιά μου να χωρίσω.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|