| |
Νεκρή φύση
αυτή που δεν στολίζει πια
τον ερχομό της.
Το σπίτι του χτισμένο
σ' όλες τις αποχρώσεις του Φλεβάρη.
Ο νέος περπατάει -παραμιλώντας.
Ο καημός του Ένας.
Που δεν ολοκλήρωσε τον πίνακα.
Που δεν πρόφτασε
να φυλάξει μέσα του, βαθιά
την εικόνα των μαλλιών της
που λυμένα και ελεύθερα ανεμίζουν στον καμβά.
Δεν έγινε ο ζωγράφος που θα αποτυπώσει
όλους τους δαίμονες στα μάτια της.
Που θα πιάσει με τη χούφτα του
τον καιρό εκείνο
την στιγμή
την τόσο απλή, καθημερινή
το πάγωμα του χρόνου
την τέλεια σκηνή.
Νεκρή φύση
μες στη λήθη διαλυμένη.
Κι από τότε προσπαθεί
να θυμηθεί
μεσ' απ' την ποίηση και τη γραφή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
