| Μη μου ζητάς τ` ανείπωτα
να σου τα βάλω σε χαρτί,
για να σκεφτείς, ένα τίποτα
είναι η δική μου η πληγή.
Μη μου ζητάς να σου μιλήσω
για όσα πληγώνουν τη καρδιά
και μη ζητάς, να μισήσω
του κόσμου όλα τα πουλιά.
Εγώ έχω δυο τρεις χαρακιές
σύριζα πάνω στη ψυχή μου,
μη μου μιλάς για τις γιορτές
δεν ειν, δική, υπόθεση μου.
Μη μου ζητάς να βουτηχτώ
πολύ βαθιά στις αναμνήσεις
αφού το ξέρεις θα χαθώ
μες σε χιλιάδες συγκινήσεις.
Άσε με μόνη σε μια γωνιά
μπορεί να θέλω, πολύ να κλάψω,
μέσα στου κόσμου την απονιά
ένα βοήθεια, να φωνάξω.
Δεν γράφω εγώ λευκά χαρτιά
με της ροδιάς τα άνθια,
γιατί είναι εκείνη η μαχαιριά
που` χει καημούς κι` αγκάθια.
Μην μου ζητάς, δεν μιλώ
τρέχει αίμα η πληγή μου,
μη με ρωτάς γιατί μπορώ
να ζήσω μοναχή μου.
Δεν γράφω εγώ λευκά χαρτιά
με μια χαρακιά μονάχα,
εγώ σκαλίζω μια καρδιά
για όσα θα` θελα να` χα.
Μη μου ζητάς τ` ανείπωτα
τα` βαλα σ` ένα καντήλι,
κι` όλο μιλάω, τίποτα!
δεν μου` κάψε τα χείλη.
16-2-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|