| |
Δεν έχω ιδέα που είσαι πια,
αυτό που θέλω δεν το βρίσκω σε συρτάρια,
τα υπόγεια ξέθαψες του νου τα μυστικά,
και οσμίστηκαν τον φόβο τα λιοντάρια.
Άνοιξη βρήκες την ψυχή μου να ματώνει,
και εσύ έστησες πολύχρωμο παιχνίδι,
μα στην ουρά την θέση μου έκλεψαν,
διαβόλοι που έχουν στήσει πανηγύρι.
Η όσφρηση μου έχει σκουριάσει πια καλά,
χρόνια έχει ενα λουλούδι να μυρίσει,
μα τα ίχνη όπου βρώ ακολουθώ,
και ίσως βρω το μαγικό σου το τριφύλλι.
Διαβάζοντάς ποιήματά αυτού του μέλους (ΛΑΧΕΣΙΣ) που είχα σώσει σαν τα καλύτερα που έχω διαβάσει στην ζωή μου, θυμήθηκα οτι έχει 7 χρόνια να δώσει σημείο ζωής εδώ... Δεν ξέρω τι ηλικίας είναι, ούτε αν είναι καλά... Δεν μπορούσα να αφήσω τον βάρβαρο χρόνο να σβήσει τα σημάδια που τόσο βαθειά χάραξε στο νου μας με τα ποιήματά της... Ξαναδιάβασα τα ποιήματά της που είχα σώσει, και χωρίς να την αντιγράψω, δανείστηκα την αύρα τους, το δώρο της σε μας...
Και της το επιστέφω με αυτήν την αφιέρωση γεμάτος ευγνωμοσύνη... Λέγοντας στον βάρβαρο χρόνο... ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΔΥΝΑΤΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΣΒΗΣΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σε Αγαπάμε!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
