zari.kardias
21-02-2021 @ 01:16 | Να έχουμε μια όμορφη Κυριακή!!!
Καλό Ξημέρωμα ::hug.:: | |
Ουτοπία
21-02-2021 @ 02:03 | Κι εγώ κάπως έτσι φαινόμουν νομίζω
στο φόντο το γκρίζο της άδειας ακτής
το χθες μαγεμένο, το τώρα πνιγμένο
μοιραίο το κύμα; …ή …πείσμα ζωής;
(για όλα η θάλασσα πως φταίει …μην πεις!!!)
Πιο φωτεινή κι από τον ήλιο η ψυχή σου Νίνα, ζάρι της καρδιάς. Ταξιδεύω στην ομορφιά των λέξεών σου και αφήνω τη σκέψη να κυλά σαν ποταμός που ενώνεται με την ποιητική σου θάλασσα .
Και καρτερώ το επόμενο θαύμα της πένας σου.
Να είσαι καλά, να γράψεις. ♡☆♡☆
| |
Νικηφόρος Ουρανός 38
21-02-2021 @ 09:56 | Υπέροχο! Εξαίσιο! Συγκλονιστικό!
ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ!
Συγχαρητήρια Νίνα
και καλή Κυριακή! | |
Skylight
21-02-2021 @ 10:40 | Εύγε πολύ καλό! Παραστατικό!
::1255.::
...για όλα η θάλασσα πως φταίει …μην πεις!!!
| |
Αγιοβλασιτης
21-02-2021 @ 10:57 | ..ωραιότατο...
καλημέρα .. ::theos.:: | |
Μπόσινας Νίκος
21-02-2021 @ 11:40 | Είναι από τα ποιήματα που θα ξαναδιαβάσεις΄!
Μπράβο! ::rock.:: | |
iokasth
21-02-2021 @ 12:02 | Τι να πω, τι να πω, είναι..ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΌ ΠΟΙΗΜΑ.!!
Το εχω ξαναγράψει, εχει και καλες στιγμές το στίχοι.
Συγχαρητήρια. !!!
::hug.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
21-02-2021 @ 12:15 | Με όλα, όλα τα φιλαράκια με κάλυψαν πλήρως. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
-H2O-
21-02-2021 @ 13:08 | Το λάτρεψα... Εικόνες, συναίσθημα, νόημα.
Από τα πάρα πολύ όμορφα που έχω διαβάσει εδώ....
Θέλω να το διαβάζω συνέχεια... Να είσαι καλά !
| |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
21-02-2021 @ 18:04 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
aridaios
21-02-2021 @ 20:50 | (για όλα η θάλασσα πως φταίει …μην πεις!!!) ::yes.::
το χθες μαγεμένο, το τώρα πνιγμένο
μοιραίο το κύμα; …ή …πείσμα ζωής; ::hug.::
Εγώ γεννήθηκα στα κύματα
όλη η ζωή μου συναισθήματα
να με ημερεύσεις μες τα χέρια σου
μέσα στα καλοκαίρια σου.
απο το τραγουδι
Γιώργος Σαμπάνης - Άγρια Θάλασσα
::love.:: χαρισμενο | |
Ναρκαλιευτής
21-02-2021 @ 23:57 | Σκερτσόζο το κύμα κερνούσε το βράχο
του πρόσφερε άσπρο ποτό με αφρό
Χρόνος που έσπασε στο τότε ακρογιάλι
ξεστράτισα και έψαξα τον βράχο εκεί
το χθες μαγεμένο, το τώρα πνιγμένο
μοιραίο το κύμα; …ή …πείσμα ζωής;
(για όλα η θάλασσα πως φταίει …μην πεις!!!)
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
-Ειρήνη-
22-02-2021 @ 08:33 | Πανέμορφο το ποίημά σου, Νίνα, κι έχει ρυθμό μέσα του! Ο βράχος... πώς αλλάζει η οπτική των πραγμάτων ανάλογα με την ψυχική μας διάθεση... εξαιρετική σύλληψη! Οι ποιητικές σου εικόνες υπέροχες και μέσα από αυτές περιγράφεις συναισθήματα... από τα καλύτερά σου μέχρι τώρα!
| |
inokrini
22-02-2021 @ 09:54 | Κι εγώ κάπως έτσι φαινόμουν νομίζω
στο φόντο το γκρίζο της άδειας ακτής
το χθες μαγεμένο, το τώρα πνιγμένο
μοιραίο το κύμα; …ή …πείσμα ζωής;
(για όλα η θάλασσα πως φταίει …μην πεις!!!) ::theos.:: ::theos.:: | |
φραγκοσυριανος
24-02-2021 @ 09:44 | ::up.:: ::love.:: ::up.:: | |
Γιάννης Κατράκης
02-03-2021 @ 08:53 | χωρίς πανοπλία γερτός τσακισμένος
στην άμμο ακουμπούσε σα νάχε πληγή
Ακόμα μια πανέμορφη δημιουργία Νίνα. Οπότε γράφεις ταξιδεύουμε πάνω στις λέξεις σου και περιμένουμε με ανυπομονησία το επόμενο ταξιδι...Μπράβο σου !!!
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
zari.kardias
03-03-2021 @ 01:39 | Σας ευχαριστώ πολύ, έναν-έναν ξεχωριστά, για τα τόσο όμορφα σχόλιά σας!!! ::love.::
::hug.:: ::hug.::
Καλό Μήνα σε όλους!!! | |
 |
