| |
| | Το μαγικό νερό (re:o μαγικός ζωμός, Skylight) |  | | |
Ένας αστείος ποιητής, με πειρατικό καπέλο,
που τίποτα δε ζήταγε, δε βάδιζε με το θέλω,
επάνω στο ψηλό βουνό, απορίες απαντούσε,
τι έιν’ η ζωή, ποιος ο σκοπός, αυτά φιλοσοφούσε.
Περπατούσε κι υποκλίνονταν τα δέντρα και τα λουλούδια,
το δρόμο όλα του άνοιγαν και τον έλουζαν τραγούδια,
τα πλάσματα του δάσους τον έιχανε αγαπήσει,
ως κι η μικρή νεράιδα τον είχε συμπαθήσει.
Καθώς το βουνό ανέβαινε, σκεπτόταν τι να τους γράψει,
ένα σονέτο ρομαντικό ή κάτι να τους διδάξει,
θέλει σ’ αυτόν που θα το πει, τη γνώση να του παρέχει,
ή το μικρό του το μυαλό στα σύννεφα να έχει;
Στο τέλος αποφάσισε μια σύντομη ιστορία,
Να πει για μία μάγισσα που ζήτησε αθανασία,
έτσι λοιπόν αρχίνησε την έμπνευση να γυρεύει,
απ’ την αρχή έως το τέλος, το έπος του να σμιλεύει.
Σκέφτηκε λέξεις όμορφες, τις έκανε μελωδία,
τους στίχους έκανε στροφές που έγιναν βιβλία,
είναι αυτό το όμορφο μές στη μακροζωία,
να κάνεις αυτό που αγαπάς αν θέλεις ευτυχία.
Μα ξάφνου ανακάθισε και πρόσεξε μια φτέρη,
τα φύλλα της κουνήθηκαν, μα όχι απ’ το αγέρι,
σηκώθηκε, την πλησίασε και πήγε να την αγγίξει,
τη νεράιδα που κρυβόταν πίσω της ήθελε να γνωρίσει.
Δειλά δειλά αυτή φάνηκε μετά από κάποια ώρα,
η μικρή νεράιδα δίστασε, μα του έφερε δυο δώρα,
χρυσό ποτήρι με νερό, απ’ την πηγή που ‘χε μαγέψει,
μονάχα μια μικρή γουλιά αρκεί για να τον δέσει.
Εκείνος τα δώρα δέχτηκε, με μεγάλη απορία,
μα από το δάσος φαίνεται, θα άκουσε φασαρία,
την πλάτη του της γύρισε, τα πλάσματα να νιώσει,
ψιθύρισαν, το νερό αν πιει, ίσως το μετανιώσει.
Αυτά που είπαν σκέφτηκε και πήγε να το επιστρέψει,
μα δε βρήκε τη νεράιδα που πήγε να τον μαγέψει,
φαίνεται θα πληγώθηκε από του πειρατή την πράξη,
στο δάσος πάλι κρύφτηκε, κανείς μην την πειράξει.
Ο πειρατής έμεινε να κοιτά, απ’ τη μια το ποίημά του,
κι απ’ την άλλη τα δώρα που άφησε, η νεράιδα του δάσους,
συνέχεια δεν έχουμε για αυτό το παραμύθι,
φαίνεται πως μπερδεύτηκαν οι μύθοι με τη λήθη.
Έτσι ο πειρατής αγνάντευε τον γκρίζο ουρανό,
και μες τα χέρια κράταγε το μαγικό νερό,
και μόνος αναρωτιότανε ποιος είχε συμφωνήσει
στα χέρια του όλη αυτή τη δύναμη να αφήσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Skylight
21-02-2021 @ 17:06 | ::2314.:: Καλό και γραμμένο σε θεματολογία που βγήκε σήμερα! Ετοιμόλογη η Περσεφόνη! Κατά την γνώμη μου η τεχνική χρειάζεται βελτίωση, αλλά η ιδέα είναι ωραία περιγραφική και έχεις βγάλει μερικές όμορφες ομοιοκαταληξίες!!!
Καλος ήρθες στη παρέα μας κι εσύ λοιπόν, κάθησε και πες μας τα τραγούδια σου ::hug.:: | | inokrini
22-02-2021 @ 10:10 | Ο πειρατής έμεινε να κοιτά, απ’ τη μια το ποίημά του,
κι απ’ την άλλη τα δώρα που άφησε, η νεράιδα του δάσους,
συνέχεια δεν έχουμε για αυτό το παραμύθι,
φαίνεται πως μπερδεύτηκαν οι μύθοι με τη λήθη. ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
