| |
Δεν θέλω τίποτα.. να είμαι ο εαυτός μου
Τούτο μονάχα τώρα πια θαρρώ μου φτάνει
Καθένας κόπος και λυγμός είναι δικός μου
Δεν τον πουλάω ακριβά.. όσο κι αν πιάνει…
Δεν θέλω τίποτα.. μα ούτε καν εσένα
Δεν γεννηθήκαμε μαζί.. δεν μου ανήκεις
Και αν σε φόρεσα σαν μια χρυσή καδένα...
Δεν ήσουν τρόπαιο του έρωτα της νίκης…
Και ας απάλυνες για λίγο τον καημό μου
Και ας με βύθισες στο όνειρο για λίγο
Βρήκα τη δύναμη μέσα απ’ το σπαραγμό μου
Από το ψέμα που μου χάρισες να φύγω…
Οι κλειδωμένες στο συρτάρι αναμνήσεις
Σαν το σαράκι το μυαλό θα θρυμματίζουν
Μα τώρα πια.. όσα κι αν θέλεις ν’ αναστήσεις
Αυτά που έδιωξες.. δεν θέλουν να γυρίσουν…
20-8-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
