| Μου αξίζει μια καλύτερη ζωή
Ένας ήλιος πιο μεγάλος το πρωϊ
Τα αστέρια να μην είναι μετρημένα
Να σταθεί κάποιος στο πλάϊ μου κι εμένα...
Στο λαβύρινθο της σκέψης μια ζωή δεσμεύτηκα
Μα όλα τα μεγάλα λόγια βγαίνουν πάντα ψεύτικα...
Μου αξίζουν μουσικές μες στην ψυχή
Κι όχι πένθιμα βιολιά ξεκουρδισμένα
Κι αν επέλεξα να μείνω μοναχή
Είναι γιατί δεν πιστεύω πια κανένα...
Μες στους δρόμους τριγυρνούσα σαν χαμένη
Αφού ήξερα.. κανείς δεν με προσμένει
Να φυτρώνει παντού φθόνος και κακία
Να μου κόβουν στην αυλή την ακακία...
Κι όλα τούτα λες πως είναι λογικά
Τα ποιήματα μου πήραν τα μυαλά
Μα πονάνε εκείνα πιότερο από μένα
Αφού μέσα τους σε έκλεισαν κι εσένα...
6-4-2018
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|