| |
| | Αλαλάζοντα κύμβαλα |  | | |
Τα αλαλάζοντα κύμβαλα, αρχικά,
ενοχλούν αφόρητα τ’ αυτιά.
Η υποχωρητικότητα και η δύναμη της συνήθειας,
τα κάνει, με το χρόνο ανεπαίσθητα κι αποδεκτά,
σαν το τρένο που συχνά περνά,
από την πόρτα σου μπροστά,
σαν το αεροπλάνο που γλείφει
του σπιτιού σου τη σκεπή.
Τελευταία, και τα δυο,
τ’ αντιλαμβάνομαι, τ’ ακούω , τα παρατηρώ.
Άλλαξα! Σαν κάτι άλλο να ζητώ!
Μήπως την προς τα εμπρός μου φυγή;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Γ.Ι.Χ. | | | |
|
-H2O-
27-02-2021 @ 09:27 | Πολύ μου άρεσε η σκέψη, οι παρομοιώσεις, το εσωτερικό ερώτημα... | | aridaios
28-02-2021 @ 03:02 | σαν το αεροπλάνο που γλείφει
του σπιτιού σου τη σκεπή. ::blush.:: ::blush.:: | | -Ειρήνη-
28-02-2021 @ 09:40 | Συμφωνώ με τον Η2Ο. Συνηθίζει κανείς ασυναίσθητα... και μετά χάνει την ικανότητα ν' ακούει τους ήχους που αξίζουν... | | inokrini
28-02-2021 @ 10:55 | Άλλαξα! Σαν κάτι άλλο να ζητώ!
Μήπως την προς τα εμπρός μου φυγή; ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
