| |
| | Δύο Ζωές Και Δύο Σταθμά |  | | |
Πως παίρνει ο ήλιος το φεγγάρι και το κρύβει.
Πως θάβει η γη, τα φύλλα όταν μαραθούν.
Κόκκινα στίγματα έχει η πλάση και τα ντύνει,
Και περιμένει, κάθε βράδυ να χαθούν.
Και εμείς ανάμεσα, σε κόσμους τριγυρνάμε
Τις φαντασίες μας να βρούμε, κυνηγάμε.
Έτσι και εγώ, θέλω να θάψω τη αφή σου.
Να κρύψω όλα, τα σημάδια που φοράς.
Να σεργιανίσω, δύο φεγγάρια στην αυλή σου,
Και να πατήσω, από τον δρόμο που πατάς.
Ας ξημερώσει μια φορά και ας μην μας φτάνει,
Να βγαίνει ο ήλιος, στην φωνή του Καλογιάννη.
R
Ολόκληρη η ζωή μου, σαν δίκοπο μαχαίρι,
Που δεν τ'αγγίζει χέρι, μην τύχει και κοπεί.
Και εσύ είσαι η λαβή του, που πάντα σε τραβάω.
Και ακόμα σ'αγαπάω, κι ας έχω πληγωθεί.
R-
Δύο ζωές και δύο σταθμά, δεν θα χωρέσουν,
Να φύγει τούτη, η τρέλα δίχως γυρισμό.
Που σαν τριαντάφυλλα οι μήνες, θα μαζέψουν,
Και σαν τον άνεμο, θα φύγει το κακό.
Κοίτα η μέρα, έχει γίνει τώρα νύχτα,
Και εμείς στου κόσμου την γωνία για καληνύχτα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Να αφιερώνεις το κάθε τι που γράφεις, σε κάποιον. Αλλιώς είναι κενές οι λέξεις | | | |
|
inokrini
28-02-2021 @ 10:45 | Δύο ζωές και δύο σταθμά, δεν θα χωρέσουν,
Να φύγει τούτη, η τρέλα δίχως γυρισμό.
Που σαν τριαντάφυλλα οι μήνες, θα μαζέψουν,
Και σαν τον άνεμο, θα φύγει το κακό.
Κοίτα η μέρα, έχει γίνει τώρα νύχτα,
Και εμείς στου κόσμου την γωνία για καληνύχτα. ::love.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
28-02-2021 @ 15:12 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | aridaios
28-02-2021 @ 17:36 | Και εσύ είσαι η λαβή του, που πάντα σε τραβάω.
Και ακόμα σ'αγαπάω, κι ας έχω πληγωθεί.
::rock.:: ::rock.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
