|
| Στων ματιών σου τη λιακάδα | | | Γράφτηκε στις 28.2.2021 | | Λούστηκα μες στων ματιών σου τη λιακάδα,
μια στιγμή, καθώς περνούσα στο στενό
κι από τότε, πια, ποτέ δε σε ξανάδα,
σ’ έναν κόσμο απ’ άκρη σ’ άκρη σκοτεινό.
Μέρα-μέρα και βδομάδα με βδομάδα,
πήρα απόφαση, ένας ίσκιος να γινώ,
να ξεχάσω των ματιών σου τη λιακάδα,
να μπορώ να ζήσω δίχως να πονώ.
Ω! Της ζωής κι αν είδα αξήγητα εγώ, αράδα,
τέτοιο φως σαν το δικό σου, αληθινό,
να φωτίζει, όπου πατώ, στην περαντζάδα,
πρώτη μου φορά είδα... Καλοκαιρινό.
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | |
|
inokrini 28-02-2021 @ 10:44 | καλημερα !πολυ καλο..........Μέρα-μέρα και βδομάδα με βδομάδα,
πήρα απόφαση, ένας ίσκιος να γινώ,
να ξεχάσω των ματιών σου τη λιακάδα,
να μπορώ να ζήσω δίχως να πονώ. ::love.:: ::love.:: | | Αγιοβλασιτης 28-02-2021 @ 15:12 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | aridaios 28-02-2021 @ 17:36 | α ξεχάσω των ματιών σου τη λιακάδα,
να μπορώ να ζήσω δίχως να πονώ. ::cry.:: ::hug.:: | | Ζωή Α. 02-03-2021 @ 16:31 | Ω! Της ζωής κι αν είδα αξήγητα εγώ, αράδα,
τέτοιο φως σαν το δικό σου, αληθινό,
!!! ::yes.:: !!! ::up.::
::hug.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|