| |
Τοίχος υψώθηκε
και άμυνες κρατάει
ένα φανάρι
που στο κόκκινο κολλάει
άντεξα μέσα μου μπόρες και ανέμους
ένα έγινα με τους κυνηγημένους
εσύ να απλώνεις ένα μίσος με μανία
σκέπασε την ψυχή σου τόση ειρωνεία
Αγάπη που κατάντησε
ανέκδοτο για εσένα
προσπάθεια που κράτησε
μα έσβησε στο ψέμα
και τι έμεινε για εμένα
ένα δάκρυ που έπεσε
σαν μια σταγόνα αίμα
και αν δω καλά τα σήματα
και βρω τα σχέδια σου
το ηθικό το δίδαγμα
είναι πως αντίπαλο
βλέπεις την καρδιά σου
Γέφυρες που έκοψαν
την σιωπή στα δύο
αλήθειες που έφεραν
την λύτρωση με αντίο
έδωσα την μάχη μου μα εδώ είμαι ακόμα
όρθιο να στέκεται , όλο μου το σώμα
εσύ σε μια απόγνωση να ζεις με τις σκιές σου
με οινόπνευμα να προσπαθείς να σβήσεις τις φωτιές σου
Αγάπη που κατάντησε
ανέκδοτο για εσένα
προσπάθεια που κράτησε
μα έσβησε στο ψέμα
και τι έμεινε για εμένα
ένα δάκρυ που έπεσε
σαν μια σταγόνα αίμα
και αν δω καλά τα σήματα
και βρω τα σχέδια σου
το ηθικό το δίδαγμα
είναι πως αντίπαλο
βλέπεις την καρδιά σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
