| Σε ένα δειλινό πως τυλίγεται η ματιά
Και ταξιδεύει γιορτινά μασκαρεμένη
Κι όπως γυρνάει η μοναξιά μαζί με τον βοριά
μοσχοβολάει σα μια αγάπη ξεχασμένη
στάσου λίγο πριν χαθείς να σ’ ανασάνω
νοσταλγία που σαλεύεις την ψυχή
την λογική με την καρδιά μου δε τη φτάνω
του φθινοπώρου σα κοιτάζω μιαν αυγή
μια παλιά αγάπη όταν φεύγει
γίνεται σκόνη και βροχή
ένα σύννεφο μακριά την ταξιδεύει
και σου ξεπλένει την κάθε Κυριακή
μια παλιά αγάπη όταν σβήνει
γίνεται αστέρι που βουτά
στο γιαλό και πίσω αφήνει
μιαν ευχή για πάντα στην καρδιά
Μια παλιά αγάπη δάκρυα σου φέρνει
ίσως να σου φέρει και χαμόγελα
μέσα από τη μνήμη πάντα καταφέρνει
διαφορετικό να κάνει το απόγευμα...
Οι παλιές αγάπες στην ψυχή μας μένουν
δε θα ξεθωριάσουν στο διηνεκές
θα ναι το κρυφό μας μυστικό για πάντα
κανείς δε θα το ξέρει, μόνον οι αυγές.... ~ Εφυγα ~ |
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|