| |
Σχεδόν ζήσαμε χαρές.
Μη με αποκαλείς .. αδυναμία σου.
Απ'το βλέμμα σου ρέουν ψευτιές..
Κι αυτή η κρύα αμηχανία σου.
Όταν σε ζουν τα σχεδόν,
δεν βρίσκει χώρο το μαζί.
Και απέχει απ'το παρόν.
Της λαχτάρας η αφή.
Ζωές στριμώχνονται ..στο παραλίγο.
Στιγμές αναλώνονται .. στην αναμονή.
Σε τόσα "μείνε" γύρισε πλάτη το "θα φύγω"...
Κι έτσι καταλήγω..στης μοναξιάς την επιλογή.
Σχεδόν κοντά..μα στην ουσία μόνιμα μακριά.
Σχεδόν ζήσαμε χαρές.
Μα φύσηξε ψέμα και τις σκόρπισε.
Έκανες τις μέρες φορτικές.
Η υποκρισία σου ..μ' εκτόπισε.
Όταν σε ζουν τα σχεδόν.
Σχεδόν πνίγεται η αγάπη.
Και κανένα παρελθόν,
δεν σου γίνεται ανάγκη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
