| |
Η μόνη μου παρηγοριά
Είναι.. πως σαν γεράσω
Σπίτι μου θά χω την πενιά
Και φίλο μου τον κράσο...
Θα τραγουδώ και θα μεθώ
Δεκάρα δεν θα δίνω
Και ίσως και να γκαστρωθώ
Μ έναν ωραίο.. κρίνο !...
Έχω την ηλικία μου
Κανονικά γραμμένη
Γι αυτό με κυνηγούν τρελά
Άντρες παλαβωμένοι...
Τέτοια καψούρα.. ως νεαρά
Ποτέ δεν έχω ζήσει
Με ανακάλυψε αργά
Η φλογερή μου φύση...
Πλέον αλλάζω τα στενά
Κρύβομαι μες στο σπίτι
Γαμπροί έξω απ την πόρτα μου
Στήνουν τρελό ξενύχτι !...
Με μάσκα βγαίνω και γυαλιά
Να μην μ αναγνωρίζουν
Τη λυγερή κορμοστασιά
Όμως.. την ξεχωρίζουν...
Η ομορφιά μου πρόβλημα
Προέκυψε.. μεγάλο
Και δεν τολμάω φούστα πια
Ούτε καλσόν να βάλω !...
Σαν βγάζω τον αστράγαλο
Χτυπιούνται σαν χταπόδια
Λες και δεν έχουν ματαδεί
Γυναίκας τέτοια πόδια !...
Πληρώνουνε χίλια ευρώ
Για μια βραδιά μαζί μου !
Κι αναρωτιέμαι.. τό κλεισα
Νωρίς.. το μαγαζί μου...
....
Μέρα που είναι.. νήστεψα
Μονάχα.. χαλβαδιάζω
Άντρες ποτέ δεν πίστεψα
.. πουκάμισα αλλάζω !...
Καλή Σαρακοστή !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
