stixoi.info: Η ελιά που φύτεψα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η ελιά που φύτεψα

κάθε σπόρος που μπαίνει στη Γη είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας... Πόσο μάλλον ο σπόρος που φυτεύεται στη ψυχή μας...

Η ελιά που φύτεψα

Στης αυλής μου το περ’βόλι φύτεψα ελιά
να τη βλέπω να ανθίζει την πρωτομαγιά.
Την ποτίζω την ραντίζω την κορφολογώ
και στη φλούδα της χαράζω πόσο σ’ αγαπώ.

Στη κορμοστασιά της ρίχνω βλέμματα συχνά,
και στα κλώνια που βλασταίνουν όλο πιο πυκνά
σπουργιτάκια ζευγαρώνουν χτίζοντας φωλιά,
και ζηλεύω που είμαι μόνος κι είσαι μακριά.

Πότε θα μου μεγαλώσει σκέφτομαι κι εγώ
και προσμένω να μεστώσει με χοντρό καρπό
να μαζέψω τον καρπό της να χορτάσω ελιά
όπως χόρταινα και σένα με γλυκά φιλιά.

Αχ η ελιά πως μεγαλώνει καθημερινά
στέκεται και καμαρώνει δίχως να μιλά !
Ας μου έλεγε μια λέξη, μια παρηγοριά
που ‘μαι μόνος, ο καημένος μες τη μοναξιά.

Στης αυλής μου το περβόλι φύτεψα ελιά
να θυμίζει τη δικιά σου την κορμοστασιά.
Την φροντίζω και μου βγάζει λάδι λαμπερό
σαν τα πράσινά σου μάτια που δεν τα ξεχνώ.

Μεγαλώνει και γεμίζει κι άλλη ομορφιά,
κι από κάτω όπου κρατάει δροσερή σκιά
παλικαριά γύρω- γύρω στήνουνε χορό.
Αχ να χόρευα μαζί σου, λίγο να χαρώ.

Η ελιά όλο φουντώνει και γεννά καρπό
το πολύτιμό της λάδι φτιάχνει πιο καλό,
τα κλαριά της δυναμώνουν, σφύζει από ζωή
μόνο που εγώ γερνάω δίχως προσμονή.

…….
Πέρασε καιρός και πάει δίχως να γυρνά
κι ελιά μου νέα είναι κι’ ούτε που γερνά.
κάθε Άνοιξη τα άνθη γύρω της σκορπά
μα όλος ο καιρός για μένα είναι χειμωνιά.

Η ελιά μου σαν θα γίνει εκατό χρονώ
Δε θα ζω να τη θαυμάζω και να τη θωρώ.
Όμως σίγουρα θα στέκει το ίδιο λυγερή
και θα κλαίει σαν και σένα τη μοναχική.
-.-

( `2002)


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Αναβλύσματα Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες,Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία Ομάδα Στίχοι για μελοποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !

Μπόσινας Νίκος 16-03-2021 @ 13:41	Πολύ όμορφο!
ΒΥΡΩΝ 16-03-2021 @ 14:32	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης 16-03-2021 @ 16:44	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios 16-03-2021 @ 17:16	::blush.:: ::blush.::
heardline 16-03-2021 @ 18:30	Ωραίο πολύ Χρήστο!!!! Με συναίσθημα έντονο και αχαλίνωτη επιθυμία για ζωή. Πολλά σου μπράβο!!!! ::hug.::
Νέτα-σκέτα 16-03-2021 @ 20:17	Όταν σε παινεύει ο Λερομπούφος ψάξε να βρεις τι μαλακία έγραψες[ αν την έγραψες εσύ] ::cool.::
CHЯISTOS P 16-03-2021 @ 22:14	.... την έκλεψα από ένα φυτώριο... ::razz2.::
heardline 16-03-2021 @ 23:36	Ούτε Κομφούκιος (βλέπε παροιμίες του) ::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Meletis55 17-03-2021 @ 00:54	Πολύ ωραίο.Αν και σαν χωριάτης που είμαι πρέπει να σας πω ότι τα σπουργιτακια δεν χτίζουν φωλιές στα δέντρα.
liontari73 17-03-2021 @ 01:54	Δικό σου ή κλεμμένο από φυτώριο ... υπέροχο!!! ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο