stixoi.info: Ο σπουργίτης

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ο σπουργίτης

Την φυλακή που έχτισα / αισθάνομαι σα σπίτι / γιατί φίλο απέκτησα / ένα μικρό σπουργίτι, / κι ελεύθερο... . (ε. & ε. & ε...))

Ο σπουργίτης .

Στην παγωνιά της χειμωνιάς / πήρα στρατί του δρόμου,
μα στο θαμπό της καταχνιάς / πάγωσε τ' όνειρό μου,
μιλώντας στην απόγνωση / τις μνήμες ξεφυλλίζω,
μα δεν υπάρχει πρόγνωση / σε κάτι να ελπίζω.. .

[I]Όμως κάτι συντροφεύει τη σιγή μου
σαν ακτίνα που φωτίζει την αυγή μου,
στο παράθυρο ζυγώνει σαν ..αλήτης
μα.., ανέλπιστα οικείος Σαμαρείτης..[/I]

[B]Είναι ένας σπουργίτης / που κάθε πρωινό
σαν άγγελος θεόσταλτος / μου λέει καλημέρα ![/B]

Στο μονοπάτι του χαμού / χάθηκα κι είμαι μόνος
με την πικράδα τ' ορφανού / να με νοτίζει ο πόνος,
με το μυαλό μου τ' άγονο / μες στην αναποδιά μου
μ’ ένα πικρό παράπονο / ξακρίζω τα κλαδιά μου.

[I]Παύει μέσα μου η θλίψη να με πλήττει
σαν προσμένω κάθε μέρα τον σπουργίτη,
απ’ το τζάμι τον κοιτάζω και του γνέφω
και στις μέρες της χαράς μου επιστρέφω.[/I]

[B]Ήλθες ξανά σπουργίτη / σαν κάθε πρωινό
σαν άγγελος θεόσταλτος / να πεις την καλημέρα ![/B]

Το σπίτι μου είναι ζεστό / μα η ψυχή μου άδεια
με το κουφάρι μου πιστό / στης μοναξιάς τα χάδια,
ποτέ δεν είχα λάφυρα, / λουλούδια στην ποδιά μου
μόν’ με κλειστά παράθυρα / σφραγίζω την καρδιά μου.

[I]Λίγα ψίχουλα σπουργίτη να σου ρίξω
κι έλα δίπλα στο περβάζι να σ’ αγγίξω,
μες στη χούφτα την ζεστή μου να σε κλείσω
κι άφησέ με, την καρδιά μου να σ’ ανοίξω..[/I]

[B]Ποιος είσαι συ σπουργίτη / που κάθε πρωινό
σαν άγγελος θεόσταλτος / μου λες την καλημέρα ;[/B]
-.-


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Αναβλύσματα Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Στίχοι για μελοποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !

CHЯISTOS P 21-03-2021 @ 03:24	Τσίου !
elena351 21-03-2021 @ 06:34	https://www.imerazante.gr/wp-content/uploads/2013/05/moineau-domestique-1.jpg Καλημερα !! Πολυ ωραίο ποίημα !! ::yes.:: ::theos.::
Ουτοπία 21-03-2021 @ 08:45	Πάντα γράφεις όμορφα και προσεγμένα Χρήστο. Η πολεμίστρια ψυχή σου αλώβητη στις τόσες στιχομαχίες. Πόση δύναμη κρύβει μέσα της!! Με συγκίνησε το πανέμορφο ποίημά σου. Καλή Κυριακή. ::hug.::
liontari73 21-03-2021 @ 09:01	Πολύ ωραίο ποίημα!!!!!
Άηχος 21-03-2021 @ 11:03	Νομίζω ότι η Ουτοπία είπε πολλά μέσα στις δυο γραμμές της γραφής της. "Πάντα γράφεις όμορφα και πάντα προσεγμένα" με θεματολογία που προκαλεί τον θαυμασμό! Εξαιρετική ποίηση από εξαιρετικό ποιητή! Πολλά, πολλά σου μπράβο.
Μπόσινας Νίκος 21-03-2021 @ 13:36	Είναι ποίηση!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 21-03-2021 @ 13:38	Πάρα πολύ το ένιωσα έχω κι` εγώ συνομιλίες τα πρωινά με τα σπουργίτια. ::love.:: ::love.:: ::love.::
PirgiosVardarinos 21-03-2021 @ 15:47	::love.:: ::love.:: ::love.::
Ναρκαλιευτής 21-03-2021 @ 20:34	Η "προσωποποίηση" της ποίησης !!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
heardline 21-03-2021 @ 21:28	Με τον Άηχο κι εγώ Χρήστο μου, –Τέλειο!!! ::theos.:: ::theos.:: Όμως μη τα παραλές, υπάρχουν και Κόρακες, –Ποίοι??? ::laugh.::
inokrini 25-03-2021 @ 21:32	::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο