| |
Ρίχνοντας μια πέτρα σ' ένα καθρέφτη
δε σπάζεις μόνο ένα τζάμι
σπάζεις και το είδωλό σου
σπάζεις την ηρεμία του δωματίου σου
την ηρεμία του νερού στον καθρέφτη της λίμνης
τον λεπτό άργιλο που χαϊδεύει την επιφάνεια του ποταμού
τη ηχητική ηρεμία του ήρεμου νερού
τη γαλήνη του σπιτιού.
Ρίχνοντας μια πέτρα στο δρόμο
σπάζεις την ηρεμία της κοινωνίας
τη τζαμαρία του καταστηματάρχη
που βρίζει τους αναρχικούς
την ηρεμία του μικρού παιδιού
που κοιτά εκστασιασμένο τα θραύσματα
σπάζεις τον υαλοπίνακα ενός αστικού λεωφορείου
μαζί και τη γαλήνια σκέψη του αμέριμνου επιβάτη
που δε φταίει
σπάζεις το φως στο δημόσιο δρόμο
στέλνεις στο σκότος το διαβάτη.
Ρίχνοντας πέτρα στο καθρέφτη του πολυκαταστήματος
σπάζεις τον όμορφο κόσμο του καταναλωτή
και φαίνεται η ασχήμια που τον περιβάλει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
