Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα πουλιά
 
Καθόμουν στο πάρκο της πλατείας
κι έβλεπα τα πουλιά να πετούν
περιστέρια τα πιο πολλά ,
γκρίζα και λευκά αυτά που αποκαλούν δεκαοχτούρες
πλάσματα της φύσης ,
του αγέρα συγκεκριμένα τον περισσότερο χρόνο της ζωής τους πετούν,
στο έδαφος βρίσκονται όταν τρώνε ή όταν πεθαίνουν
παραμένουν αιωρούμενοι μόνο οι ήχοι τους.
Η βαρύτητα φταίει.
Γίνονται βορά στα πλάσματα
και τους μικροοργανισμούς του ζωικού βασιλείου
Η βαρύτητα φταίει.
Δεν ξέρω το λόγο γιατί κάθε χρονιά που περνά
να είναι η χειρότερη της ζωής μου
η τελευταία επιβεβαίωσε την άποψή μου
Η λογική μου είναι εμπλουτισμένη
από κείμενα που προέρχονται από αγαπημένα βιβλία .
Ήσουν γαλάζιος ουρανός και ξαφνικά σκοτείνιασε
έρχεται θύελλα μπουρίνι από το νότο.
Αρχοντικό χαμόγελο ηρεμίας συνώνυμο επιτυχίας.
Ευγνωμονώ την τύχη του ύπνου μια ζωή αναπαύεται.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Λαθραναγνώστης
 
CHЯISTOS P
24-03-2021 @ 01:45
Το ξεκίνησες λυρικό και γλυκύτατο, μα το τέλειωσες μαυριδερό και στενάχωρο !
Άρα γνωρίζεις να συνεπαίρνεις φίλε μου ! !
Ματσικοβίτης
24-03-2021 @ 14:19
::up.:: ::rock.:: ::up.::
Αγιοβλασιτης
24-03-2021 @ 16:09
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
24-03-2021 @ 20:28
Πολύ ιδιαίτερο! ::love.:: ::love.:: ::love.::
inokrini
25-03-2021 @ 21:03
Ήσουν γαλάζιος ουρανός και ξαφνικά σκοτείνιασε
έρχεται θύελλα μπουρίνι από το νότο ::up.:: ::up.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο