| |
ΜΟΝΌΛΟΓΟΙ.
ΝΎΧΤΑ ΨΥΧΡΉ
Νύχτα ψυχρή σ' αντίκρισα
νύχτα με παγωνιά
ήσουν μονάχη σκεφτική
ήσουν σε μια γωνιά.
Τα δάκρυα σου τρέχανε
και πέφτανε σταγόνες
κυλούσαν και γινότανε
ψυχρές σαν το χαλάζι.
Ήρθα κοντά σε ρώτησα
τι έχεις τι σε τρώει
δεν ήθελες παρηγοριά
δεν ήθελε συμπόνια
η μόνη λέξη ήτανε
π' ανάθεμα τα χρόνια.
Γιατί να είμαι μεγάλη
σαράντα δυο και κάτι
με άφησε μονάχη
σαν το στεγνό κανάλι
και έφυγε με άλλη.
Πήρε τη πίκρα αγκαλιά
το πόνο για παρηγοριά
κι όλο παραμιλούσε
για τη σκληρή την απονιά
τα δάκρυα τις τρέχανε
και πέφτανε σταγόνες
κυλούσαν και γινότανε
ψυχρές σαν το χαλάζι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
