| Τα πάντα ξεχνάς
διαμάντια πετάς
στου βούρκου τη λάσπη
στο άγνωστο πας
στο χάος βουτάς
σκοτώνεις μι αγάπη.
Ρ.
Θαρρείς πως θα βρεις
αυτά που ποθείς
στον πρώτο τυχόντα
κι αφήνεις μονάχο
εμένα το βράχο
και πάντα παρόντα.
Μα σαν πληγωθείς
με δάκρυα θα ρθείς
και παρακαλώντας.
Να πας να σε νιώσει
να πας να σε σώσει
ο πρώτος τυχόντας.
Τα πάντα ξεχνάς
σού είμουν μπελάς
γιατί σ αγαπούσα
απ' τις πονηριές
τις κακοτοπιές
μακριά σε κρατούσα.
Ρ.
Θαρρείς πως θα βρεις
αυτά που ποθείς
στον πρώτο τυχόντα
κι αφήνεις μονάχο
εμένα το βράχο
και πάντα παρόντα.
Μα σαν πληγωθείς
με δάκρυα θα ρθείς
και παρακαλώντας.
Να πας να σε νιώσει
να πας να σε σώσει
ο πρώτος τυχόντας.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|