Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132762 Τραγούδια, 271267 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 χειροφίλημα
 εμπνευσμένο από τις Ζωγραφιές της Μαργαρίτας ,της μαργαρώς...
 
αυτή η καρδιά , αυτή η ψυχή
έχει πλάτος και γωνιές που δεν τις βρήκε ακόμα ο χρόνος
ούτε των θηρίων η αιχμή
κι απ'τις μπογιές, τα δάχτυλα, νωπογραφία
πόρτας που ανοίγει στις φωνές,δικές της όλες

ίσως αυτές οι ζωγραφιές
δεν βρήκαν ακόμα
πλήκτρα και ριπές-οροσειρές να ανέβουν
όλη την κλίμακα
στις μύτες των ποδιών τους

φωτιά να βάλουν στο λευκό πουλί της φοινικιάς
κι απ΄τη σπασμένη γλάστρα της ολάνθιστης φωτιάς
παρήγρο ρυάκι ,δριμύ, στο πολικό του ψύχος
να συναντήσουν του χεριού τις χαρακιές
της προφητείας τις αλλοίθωρες στιγμές
να κόψουν , να κοπούν
και να ταίσουν σπόρους ψυχής
το άγριο,άγιο πνεύμα
κυοφορούσας γης
που πάντα ταξιδεύει






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..έβαλα μέσα στο τζουκ μπόξ ένα κέρμα..και μια καινούρια μουσική έψαλε τη μοίρα μου..
 
Palioxaraktiras
10-09-2006 @ 05:07
Σουρεαλιζουμε μετ ευτελιας
και ψυχαναλυουμε ανευ μαλακιας
ΑΙΟΛΟΣ
10-09-2006 @ 05:23
…φωτιά να βάλουν στο λευκό πουλί της φοινικιάς
κι απ΄τη σπασμένη γλάστρα της ολάνθιστης φωτιάς
παρήγρο ρυάκι ,δριμύ, στο πολικό του ψύχος
να συναντήσουν του χεριού τις χαρακιές
της προφητείας τις αλλοίθωρες στιγμές…

Θαυμάσια γραφή meursault…
Με πένα που κεντάει…
Μπράβο σου για την έμπνευση από τη Μαργαρίτα…
Σας χαιρετίζω και τους δυο σας… ::smile.::
Palioxaraktiras
10-09-2006 @ 05:41
Ο γυμνοσάλιαγκας ερεθισμένος προφήτης
Κλείνει του χεριού τις χαρακιές
Με τα υγρά του ίχνη

Αλληθωρίζει τις κεραίες του
Αναζητώντας σπόρους ψυχής
Για να χορτάσει το άνομο πάθος
Που τον κρατά υγρό
Σ έναν αιωνίως ρέοντα ποταμό
αισθημάτων
meursault
10-09-2006 @ 06:08
δυό-τρεις....πέντε (το άθροισμα )
μικρές αρχές είναι η ζωή μας
μικρό κολάζ από κρασί,ψωμί και σάρκα
ηλιόπηγμα χλωρό
στου κήπου μας την κρήνη εσαεί
στηθολούλουδο νιόκοπο


ΥΓ:άστε την Up-ληστεία να αμαρτάνει στα γραπτά μας
Palioxaraktiras
10-09-2006 @ 07:13
Και στον ερωτα ν αμαρτανει
Ri@89
10-09-2006 @ 08:08
Ομορφο ::smile.::
Αγνή
10-09-2006 @ 08:27
Χαχαχα, φίλε, σαν φαντασίωση
χωρίς αντικείμενο πόθου.........
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
10-09-2006 @ 12:20
δεν έχει σημασία το αντικείμενο αλλά ο πόθος Αγνή μου ::laugh.::

"της προφητείας τις αλλοίθωρες στιγμές"
αυτό μου άρεσε ::smile.::
meursault
11-09-2006 @ 06:43
σας ευχαριστώ όλους..
Αίολε γιατί με κέντρισες καιρό τώρα
Παλιοχαρακτήρα γιατί μου γδύνεις τη ματιά απ' το αλμυρό δοκάνι
RIA89 και Παραποιητή για τα καλα σας λόγια
Αγνή γιατί με διάβασες κι ας μην με κατάλαβες...
...οι δικές μου φαντασιώσεις έχουν πάντα θύμα ή θύτη..όμως εδώ αναφέρομαι στη ρέουσα ψυχή... που σώνει τα ύφαλα του νου και παραδίδεται φορές φορές στο σάρκινο αγκυροβόλι...
agrampeli
11-09-2006 @ 07:25
::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο