| |
Νυχτοπερπατήματα
και η καρδιά του άδεια
όλο παραπατήματα
μονάχος στα σκοτάδια.
Χτυπήθηκε πολύ σκληρά
απ' τη ζωή και κλαίει,
δε θέλει μέρα για να δει
η μοίρα του, του φταίει.
Τώρα τις νύχτες κάθεται
μέσα στο ταβερνάκι,
απ' το ποτήρι πιάνεται
να διώξει το φαρμάκι.
Κι όταν με τη ρετσίνα του,
γίνουν ένα οι δυο τους,
μιλούν μαζί για τον ντουνιά
και για το μερτικό τους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
