| |
Μπόσινας Νίκος
01-04-2021 @ 19:38 | Πολύ ωραίο! | | Αγιοβλασιτης
01-04-2021 @ 23:15 | Ωραιότατο... | | zari.kardias
02-04-2021 @ 01:01 | Κάθε φορά που φεύγεις μέσα μου ραγίζω
μα δεν μπορώ να σταματήσω να ελπίζω
Θλίψη & μελαγχολία για την απουσία ::sad.::
::love.::...έχεις χαθεί κι εγώ πιο μόνη από μόνη...
Τόσο όμορφη γραφή ΟΛΟ!!! ::up.::
Καλό Μήνα... | | -H2O-
02-04-2021 @ 08:27 | Όμορφη δημιουργία γραμμένη με λεπτότητα συναισθήματος που ξεχειλίζει πραότητα.
Όντως σαν μια προσευχή... | | -Ειρήνη-
03-04-2021 @ 10:11 | '' Θέλω απόσταση τελικά...
Να σε ακούω, να σε διαβάζω, να κλαίω κρυφά, να μη με βλέπεις αν σου λέω ψέματα ότι είμαι καλά.
Ότι όλα πάνε πρίμα κι ας είναι όλα τσακισμένα...
Οι αποστάσεις ενώνουν.
Τα εκατοστά χωρίζουν.
Όχι μόνο. Η απόσταση φτιάχνει τα μεγάλα πράγματα.
Τα ουσιαστικά, αυτά που τελικά μαρκάρει με το σιδερένιο χέρι της η ζωή, με την ωραία γραφή της. Την ανεξίτηλη... ''
Θ. Γκόνης
Θλιμμένη αγάπη κι ευαισθησία... το ποίημά σου... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
