| |
| | Ωδή για έναν αυτόχειρα |  | | | Καλό ξημέρωμα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους! | | |
Ω Δ Η ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΥΤΟΧΕΙΡΑ
Τα βήματά του έσερνε, στις ρούγες και στις στράτες
και το κορμί του έγερνε, με χαβαλέ στις πλάτες.
Ονείρατα ψοφίμια, να τρώνε τα θρασίμια,
τα ντόπια λαιστρυγόνια, ανθρωποφάγα όρνια.
Τα πάθη τον τσακίσανε και ράκος τον αφήσανε,
μια μνήμη δίχως σάρκα, σακατεμένη βάρκα.
Ερείπιο, ναυάγιο, σε ρημαδιό καρνάγιο,
το τέλος του να ψάχνει, στου κουρνιαχτού την πάχνη.
Τον είδα, τον λυπήθηκα, μα δεν του αποκρίθηκα,
τον άφησα να πράξει, αυτό που είχε τάξει.
Ανθρώπου ήταν ράκος, σα ρημαγμένος βράχος,
προσκύναγε το κύμα, σαν ιερό του μνήμα.
Στην αγκαλιά του φύλαγε, εικόνα λατρεμένη,
και κάπου – κάπου μίλαγε, στην αδικοχαμένη.
Αλλοπαρμένος έσκουζε, σε λίγο πως θα’ ρχόταν
τι κι αν το δάκρυ έτσουζε, το χάρο δε φοβόταν.
Σήκωσε το κεφάλι του, είδα το πρόσωπό του
κι είπα Θεέ χαλάλι του, θα βρει τον άνθρωπό του.
Πετάχτηκε και έπραξε, πλάσμα δυστυχισμένο,
το τάμα που της έταξε, το χιλιοειπωμένο.
Στης θάλασσας περπάτησε, τ’ απύθμενα τα βάθη
κι αυτό για λίγο κράτησε και γρήγορα εχάθει.
Σε κάποιο μόλο έδρασε, το κύμα αφρισμένο
και το κορμί του ξέβρασε, το παραμορφωμένο.
Καλή αντάμωση!..
Γιώργος Δ. Σ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Ουτοπία
04-04-2021 @ 01:06 | Το διάβασα, το ξαναδιάβασα. Λέξεις πλεγμένες με θάνατο και απελπισία. Η λύπη αγγίζει την καρδιά. Είσαι εξαίσιος ποιητής Γιώργο και τα ποιήματά σου τόσο αληθινά. Εύγε. | | zari.kardias
04-04-2021 @ 01:20 | Πετάχτηκε και έπραξε, πλάσμα δυστυχισμένο,
το τάμα που της έταξε, το χιλιοειπωμένο...
Υπέροχα γραμμένο ΟΛΟ!!! ::up.:: ::theos.::
Εύγε!!!Συμφωνώ με -Ουτοπία- αληθινά παραστατικό!!! ::up.::
Καλό Μήνα | | liontari73
04-04-2021 @ 07:45 | πικρά... όμορφο! | | santana
04-04-2021 @ 09:53 | Στην αγκαλιά του φύλαγε, εικόνα λατρεμένη,
και κάπου – κάπου μίλαγε, στην αδικοχαμένη.
Τα είπες όλα !!! ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | Μπόσινας Νίκος
04-04-2021 @ 10:05 | Πολύ ωραίο!
| | Αγιοβλασιτης
04-04-2021 @ 10:27 | πολύ δυνατή δημιουργία Γιώργο ..
ζωντανή ,παραστατική,γεμάτη έντονα συναισθήματα .
καλή σου μέρα . | | heardline
04-04-2021 @ 10:35 | Μ όλους τους άνωθεν
εγώ ο κάτωθεν,
θα συμφωνήσω, «ναι!»
ποιητή μου αγνέ!!!
Πολύ ωραίο!!!!! | | φραγκοσυριανος
04-04-2021 @ 10:51 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Ναρκαλιευτής
05-04-2021 @ 00:04 | Στης θάλασσας περπάτησε, τ’ απύθμενα τα βάθη
κι αυτό για λίγο κράτησε και γρήγορα εχάθει.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μια συγκλονιστική Ωδή-Τιμή
για όλους τους αδικοχαμένους συνανθρώπους μας... | | -Ειρήνη-
06-04-2021 @ 08:21 | Έντονο ποίημα, γεμάτο βαθιά συναισθήματα, με κυρίαρχο αυτό της απελπισίας. Εκπληκτική η περιγραφή της ψυχολογικής κατάστασης του αυτόχειρα... τον οποίο μόνο ο θάνατος λυτρώνει... δυνατοί και συγκινητικοί οι στίχοι σου! | | inokrini
06-04-2021 @ 22:34 | Ανθρώπου ήταν ράκος, σα ρημαγμένος βράχος,
προσκύναγε το κύμα, σαν ιερό του μνήμα. ::theos.:: ::theos.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
