| |
Κοιτώ τη φύση καιομένη
ακούω να έχει και φωνή.
Η φωνή τι να σημαίνει;
Θαρρώ εμάς ότι θρηνεί!
Στις φλόγες τυλιγμένη
χρώμα αλλάζει, να ντυθεί,
με μαύρα, σα χαροκαμένη
θαρρώ εμάς για να πενθεί!
Η κάπνια της φιλημένη
εκεί ψηλά στον ουρανό
μαύρο δάκρυ κατεβαίνει
και είναι τ' αντίο το στερνόν!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
