| |
Όλο το βράδυ σμίγανε οι ψυχές
Είχε ανάψει μια κόκκινη φωτιά
Τα μεσάνυχτα
Κυλούσε στις φλέβες το νιότικο αίμα
Σαν χρονιάρικο κρασί
Τα τέρτια πίνανε βγαίνοντας κρυφά
Σφιγμένα τα σεκλέτια σκάγανε στο στόμα
Τα ζόρισε η ανάγκη που σάρκαζε την όψη
Είναι αργά
Η νύχτα δε βαστάει τέτοιο πάθος
Ψήλωσε το φεγγάρι ο ύπνος χάθηκε
Καλώς ήρθατε στον κόσμο
Ρόδινα,μενεξεδιά
Τα μάτια που μουδιάδανε
Λαμποκοπούν πελώρια
Μέσα που περνάει το χαμόγελο
Στην άκρη ποταμός
Θα κραυγάσω
Έχω τον πόθο
Ποιος είμαι;
Δεν βρίσκεται κανείς
Στις φούχτες μου ο άντρας της φυλακής
Η ώρα…τρείς
Η ώρα πέντε
Είναι το κρεββάτι μου όπως ήταν
Στο συρτάρι τα χειρόγραφα
Χάραξε η αυγή
Νύχτωσε στην κάμαρά μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
