| |
| | Μαζί μέχρι το τέλος |  | | |
Οχτώ του Μαρτίου, πρώτη φορά, συναντηθήκαμε
Σα να σε ξέρω και να με ξέρεις, αγκαλιαστήκαμε
Η μοίρα για ‘μας, ήταν γραμμένη πως να πορευθούμε
Σ’ αυτή τη ζωή, εγώ κι εσύ να ερωτευτούμε
Μαζί μέχρι το τέλος, θέλω να σου θυμίσω
Ήταν αναπόφευκτο, εγώ να σ’ αγαπήσω
Όπως, φως μου, ήτανε να μπεις και στη ζωή μου
Να γίνεις η ανάσα μου και η δύναμή μου
Μαζί μέχρι το τέλος κι ακόμη παραπάνω
Εσένα όσο έχω, στο άπειρο θα φτάνω
Νιώσε την ασφάλεια, που έχει η αγκαλιά μου
Μ’ αρέσει όταν χάνεσαι, μέσα στη ματιά μου
Οχτώ του Μαρτίου, ήταν πρωί κι εμείς βρεθήκαμε
Ο ένας τον άλλον, ενστικτωδώς, εμπιστευτήκαμε
Κι έτσι λοιπόν, κάτι γερό, εμείς οι δύο, να χτίσουμε
Και μιαν αγάπη, απ’ άλλες ζωές, εμείς να ζήσουμε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ploutarxaki@hotmail.com | | | |
|
pk2209
15-04-2021 @ 00:03 | πολυ ωραιο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Νικηφόρος Ουρανός 38
15-04-2021 @ 09:40 | Όμορφοι στίχοι και μελωδικοί!
Καλημέρα, Γιώργο! | | ΜΥΣΤΗΣ
15-04-2021 @ 12:52 | Μαζί μέχρι το τέλος, θέλω να σου θυμίσω
Ήταν αναπόφευκτο, εγώ να σ’ αγαπήσω ,,,
σαν εξομολόγηση ,,, σαν προσευχή ,,, ::up.:: ,,, ::382.::
/// | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
