| |
| | Το μόνον της ζωής το ταξείδιον¨ |  | | | στο Δρομοκαΐτειο Ψυχιατρείο | | |
[I]Μες στα στήθια ή συμφορά
σαν το κύμα πλημμυρά,
σέρνω το βαρύ μου βήμα
σ’ ένα μνήμα!
Σαν μ’ αρπάχθηκε η χαρά,
που εχαιρόμουν μια φορά,
έτσι σε μιαν ώρα…
μες σ’ αυτήν την χώρα
όλ’ άλλαξαν τώρα!
Και από τότε, που θρηνώ
το ξανθό και γαλανό
και ουράνιο φως μου,
μετεβλήθη εντός μου
και ο ρυθμός του κόσμου. [/I]
(ΣΤΙΧΟΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟ ΒΙΖΥΗΝΟ)
Σαν σήμερα, στις 15 Απριλίου 1896, σε ηλικία μόλις 47 ετών, πέθανε νοσηλευόμενος στο Δρομοκαΐτειο Ψυχιατρείο Αθηνών , ο πεζογράφος, ποιητής και λόγιος Γεώργιος Βιζυηνός (πραγματικό όνομα: Γεώργιος Μιχαήλ Σύρμας ή Μιχαηλίδης) γεννημένος στη Βιζύη της Ανατολικής Θράκης(σημερινό Βιζέ της Τουρκίας).
Η αρρώστια που τον τσάκισε σωματικά και ψυχικά δεν ήταν άλλη από την τρομερή μάστιγα της σύφιλης, η οποία στο τρίτο και τελευταίο της στάδιο προσβάλλει ανεπανόρθωτα το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και οδηγεί συν τω χρόνω σε πλήρη κατάρρευση του οργανισμού.
Έχοντας αφήσει πίσω του ένα πλούσιο έργο από ποιητικές συλλογές, διηγήματα, - πολλά από τα οποία βραβευμένα σε διαγωνισμούς- άρθρα, μελέτες και δοκίμια , αλλά και μεταφράσεις ξένων έργων και σχολικά εγχειρίδια, και μετά από μακρά περίοδο επαγγελματικής και οικονομικής δυσπραγίας, αρρωσταίνει βαριά , πρώτα με κινητικά συμπτώματα από τον νωτιαίο μυελό και κατόπιν με εγκεφαλικά συμπτώματα (οργανικό ψυχοσύνδρομο οφειλόμενο στη σύφιλη) και αναπτύσσει παραληρητικές ιδέες μεγαλείου , αφ' ενός πλούτου, λόγω υποτιθέμενης περιουσίας από μεταλλείο στην ιδιαίτερή του πατρίδα(Θράκη) και αφ' ετέρου ερωτομανιακές ,φαντασιωνόμενος γάμο με μια κοπέλλα εφηβικής ηλικίας, τη νεαρή Μπετίνα Φραβασίλη (14 ετών), μαθήτριά του στο Ωδείο Αθηνών, την οποία αρχικά ζήτησε σε γάμο και κατόπιν επιχείρησε να την απαγάγει.
Οι συγγενείς και φίλοι του αποφασίζουν τον εγκλεισμό του στο Δημόσιο Ψυχιατρείο (Δρομοκαΐτειο) το 1892, όπου και θα τερματίσει τη ζωή του ,ακριβώς 4 χρόνια μετά, από την Προϊούσα Γενική Παράλυση , ως επιπλοκή της Σύφιλης.
Η νεαρή Μπετίνα, το αντικείμενο του πόθου του, θα πεθάνει λίγο αργότερα, τέσσερις μέρες μετά τον γάμο της!...
Ο Γιώργος Βιζυηνός αποτελεί ένα σπουδαίο κεφάλαιο της ελληνικής λογοτεχνίας με μεγάλες παρακαταθήκες τα έργα του, όπως «Το αμάρτημα της μητρός μου», «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου», «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον», «Μοσκώβ Σελήμ» και ο «Τρομάρας»....
"Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον "(2001) – είναι ταινία του Λάκη Παπαστάθη που πραγματεύεται την περίοδο εγκλεισμού του Βιζυηνού στο Δρομοκαΐτειο, με πρωταγωνιστή τον Ηλία Λογοθέτη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση. | | | |
|
daponte
15-04-2021 @ 12:45 | https://youtu.be/M6naNMurTvk
https://youtu.be/59miSpb0oIU
https://youtu.be/Qypox3AVfoI
https://youtu.be/6ju3WLo5vvc | | ΙΚΑΡΙΟΣ
15-04-2021 @ 13:23 | ::sad.:: ::sad.:: ::sad.:: Σταύρο καλησπέρα...πολύ καλά έκανες και μας θυμίζεις αυτούς τους μεγαλειώδεις ανθρώπους.... | | ΜΥΣΤΗΣ
15-04-2021 @ 14:57 | Με Ικάριο ,,, ::sad.:: ::no.:: ,,, ::theos.:: ,,,
respect ,,, ::382.:: ,,,
/// | | Αγιοβλασιτης
15-04-2021 @ 17:21 | Και πάλι μπράβο Σταύρο.. | | heardline
15-04-2021 @ 20:26 | Σταύρο Καλησπέρα!!!
Μπράβο για αυτά που ανεβάζεις!!
Πολύ χρήσιμα.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Τις τρεις ακόμη στροφές πιστεύω θα τις
παρέλειψες, ίσως επειδή η πρώτη επαναλαμβάνεται;
Ακόμη ένα του ποίημα...
Ἡ ἀνεμώνη
Ἕνας βράχος στὰ βουνὰ
συλλογιέται μοναχός του.
Ἕνα ρυάκι, ποὺ περνᾷ,
κάτι τραγουδάει ἐμπρός του.
Μία ἀνεμώνη, ποὺ ἀνθεῖ
εἰς τὸν βράχο στηριγμένη,
νὰ νοήσῃ προσπαθεῖ
τὸ τραγούδι τί σημαίνει.
Κι᾿ ὅλο σκύφτει πιὸ πολύ,
καὶ ξεχνᾷ τὸ στήριγμά της.
Τί τραγούδι νὰ λαλῇ
ὁ τρεχάμενος διαβάτης;
Τραγουδεῖ γιὰ μία ἀγκαλιά,
ποὺ μὲ πόθον ἀνοιγμένη
στὴν χρυσὴν ἀκρογιαλιὰ
μέρα νύχτα τὸν προσμένει.
-Ἄχ, κι᾿ ἂς ἤμουν, λέγ᾿, ἐγὼ
κείνη ποὺ θὰ τ᾿ ἀγκαλιάσῃ!
Καὶ τὰ ρεῦμα τὸ γοργὸ
σκύβ᾿ ἡ λουλουδιὰ νὰ φθάσῃ,
Μά, σὰν ἔσκυβ᾿ ἔτσι δὰ
τὸ νερὸ μὲ τὴν ὁρμή του
τὰ φυλλάκια της μαδᾷ
τὰ κατρακυλᾷ μαζύ του.
Τώρα στέκει μαδητή,
στέκει στέλεχος μονάχο!
Διατί, ἄχ! διατὶ
ξεστηρίχθηκ᾿ ἀπ᾿ τὸν βράχο! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
