zari.kardias
18-04-2021 @ 00:25 | Πολλές φορές σ'ονόμασα σύγχρονη Πηνελόπη ...
που πρόσμενε αέναα κάποιο ταξιδευτή.
Και κάποιες άλλες θαύμασα της σκέψης σου τη νιότη ...
και την απαντοχή.
Πανέμορφα γραμμένο ΟΛΟ!!! ::up.::
...σαν ένα λουλούδι τιμής από την καρδιά μας ::cry.::
Καλό παράδεισο... | |
Κολοβή Αλεπού
18-04-2021 @ 00:38 | ::cry.:: | |
aridaios
18-04-2021 @ 01:03 | Μα η πεθύμια της καρδιάς έγινε αυταπάτη ...
καημός και εμμονή. ::up.:: | |
Ουτοπία
18-04-2021 @ 01:07 | Τώρα σε άλλους ουρανούς ίσως να γράφεις στίχους...
και μας θωρείς από ψηλά μ'απίκραντη ματιά .
Κι ίσως να δίνεις άφεση σ' αυτούς τους φάλτσους ήχους...
που σ' άναβαν φωτιά.
...........
Αποχαιρέτησες τη Δάφνη με τη γαλήνια πένα σου. ::cry.:: ::hug.:: | |
CHЯISTOS P
18-04-2021 @ 01:09 | Έφυγε μία ευγενική ψυχή ! Καλό της ταξίδι ! | |
ΜΥΣΤΗΣ
18-04-2021 @ 03:37 | Τώρα σε άλλους ουρανούς ίσως να γράφεις στίχους...
και μας θωρείς από ψηλά μ'απίκραντη ματιά .
Κι ίσως να δίνεις άφεση σ' αυτούς τους φάλτσους ήχους...
που σ' άναβαν φωτιά.
...........
καλό ταξίδι Δάφνη...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ,,, ::382.:: ,,,
/// | |
-H2O-
18-04-2021 @ 08:18 | Θλιβερή είδηση... η αφιέρωση αγγίζει γιατί αναφέρεται σε μία όμορφη ψυχή... καλό της ταξίδι... | |
liontari73
18-04-2021 @ 08:23 | .............!! | |
Νικηφόρος Ουρανός 38
18-04-2021 @ 09:48 | Μια υπέροχη ποιητική δημιουργία, με επικήδειους στίχους,
ταπεινή αφιέρωση στην αγαπημένη μας Δάφνη ( Σμαραγδένια )
που έφυγε από κοντά μας και πέταξε στους δικούς της γαλάζιους
ουρανούς.
Μια δημιουργία άρτια δομημένη και δοσμένη, που ραγίζει καρδιές!
ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ!
Εύγε, αγαπητέ Αναστάση!
Καλή, Κυριακή! | |
Μπόσινας Νίκος
18-04-2021 @ 10:09 | Μπράβο !
Πολύ λυπήθηκα!
Καλό παράδεισο να έχει! | |
Κων/νος Ντζ
18-04-2021 @ 12:51 | ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |
ΚατεριναΘεωνα
18-04-2021 @ 14:57 | καλο της ταξιδι ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |
φραγκοσυριανος
18-04-2021 @ 19:13 | Χρόνια και χρόνια έγγραφες υμνώντας την αγάπη ...
που τόσο την περίμενες , με τόση υπομονή .
Μα η πεθύμια της καρδιάς έγινε αυταπάτη ...
καημός και εμμονή.
Πολλές φορές σ'ονόμασα σύγχρονη Πηνελόπη ...
που πρόσμενε αέναα κάποιο ταξιδευτή.
Και κάποιες άλλες θαύμασα της σκέψης σου τη νιότη ...
και την απαντοχή. ::theos.:: ::theos.:: | |
inokrini
18-04-2021 @ 19:48 | Τώρα σε άλλους ουρανούς ίσως να γράφεις στίχους...
και μας θωρείς από ψηλά μ'απίκραντη ματιά .
Κι ίσως να δίνεις άφεση σ' αυτούς τους φάλτσους ήχους...
που σ' άναβαν φωτιά. ::love.:: ::love.:: ::theos.:: υπεροχο!!!!!!! | |
heardline
18-04-2021 @ 22:13 | Θνητῶν ὄλβιος εἰς τὸ τέλος οὐδείς, δυστυχῶς.
Καλησπέρα Τάσο!!!
Ας είναι να βρεθεί στα δεξιά του Πατρός μας......
| |
**Ηώς**
20-04-2021 @ 09:54 | καλό της ταξίδι στη γειτονιά των Αγγέλων
πόση δύναμη έκρυβε μέσα της... ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |
φραγκοσυριανος
21-04-2021 @ 21:17 | ::up.:: | |
φραγκοσυριανος
22-04-2021 @ 18:17 | Καλησπέρα με τους όμορφους στίχους σου. ::up.:: | |
φραγκοσυριανος
24-04-2021 @ 18:07 | ::up.:: | |
Ζωή Α.
24-04-2021 @ 18:21 | Δια ζώσης δε σε γνώρισα, ούτε ποτέ σε είδα ...
μα 'χω βαθιά την αίσθηση πως σ' ήξερα καλά.
Είναι φορές που αψηφώ αστέρι και πυξίδα...
ταξίδι στα τυφλά.
!!!!! ::love.:: Πάρα πολύ όμορφη αφιέρωση!!!!! ::up.::
και πολύ συγκινητικό ::cry.::
Καλό της ταξίδι..... | |
Elen Louka
24-04-2021 @ 18:48 | καλό της ταξίδι ,θα μείνει στις καρδιές των αναγνωστών της ,οι στίχοι της που μένουν και θα θυμίζουν το μεγαλείο της ψυχής της ::no.:: | |
ΜΙΧΑΛΗΣ 63
24-04-2021 @ 20:12 | ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |
-Ειρήνη-
05-05-2021 @ 10:11 | Ας είναι αναπαυμένη η τόσο όμορφη κι ευγενική ψυχή της... εκεί στην αγκαλιά του Θεού που βρίσκεται πλέον... θα τη θυμόμαστε πάντα μέσα απ' τα ποιήματα και τα σχόλιά της.
ΣΑΝ ΠΕΘΑΝΩ
Θα πεθάνω μιαν αυγούλα μελαγχολική του Απρίλη,
όταν αντικρύ θ' ανοίγη μέσ' στη γάστρα μου δειλά
ένα ρόδο – μια ζωούλα. Και θα μου κλειστούν τα χείλη
και θα μου κλειστούν τα μάτια μοναχά τους, σιωπηλά.
Θα πεθάνω μιαν αυγούλα θλιβερή σαν την ζωή μου,
που η δροσιά της, κόμποι δάκρι θα κυλάη πονετικό
στο άγιο χώμα που με ρόδα θα στολίζη τη γιορτή μου,
στο άγιο χώμα που θα μου είναι κρεβατάκι νεκρικό.
Όσα αγάπησα στα χρόνια της ζωής μου θα σκορπίσουν
και θ' αφανιστούν μακριά μου, σύννεφα καλοκαιριού.
Όσα μ' αγάπησαν μόνο θα 'ρθουν να με χαιρετίσουν
και χλωμά θα με φιλάνε σαν αχτίδες φεγγαριού...
Μ. Πολυδούρη.
Πολύ όμορφο, Αναστάσιε. Αντάξιό της. | |
 |
