| |
| | Χαμένο ήθος |  | | | ‘‘…δεν φταις εσύ γι’ αυτό που είσαι και τι κάνεις, πίστεψέ με.’’ | | |
Σαν μια σκιά που τρέμει, χάνεσαι
σ’ αντανακλάσεις και ημίφως
πίσω από τέντες και γυαλιστερά χωριά,
μεγάλα ονόματα κι αρρωστημένο πλήθος.
Σπασμένα τα σημάδια φαίνονται
σε χρόνους ξεχασμένους, ίσως.
Σου λείπει φαίνεται η εύκολη ζωή
ψάχνεις ακόμα για χαμένο ήθος.
Πίσω από μάσκες και μπογιές κοιτάς
πνοή ζωής να βρεις στο πρόσωπό σου.
Τη μέρα μες στη νύχτα αναζητάς,
το θύμα και τον θύτη στον εαυτό σου.
Αλήθεια· ξέρεις την αλήθεια να ζητάς;
Να πολεμάς αυτόν και εαυτόν σου, μόνος;
Ν’ ακούς ηχώ της μοναξιάς και να σιωπάς;
Να περιμένεις τ΄ όμορφο και να ‘ναι πόνος;
Κι ελπίδα, να ‘σαι εσύ χρυσό κλειδί
καρδιάς απέραντο βασίλειο
γλυκιά σαν έρωτας, μικρό παιδί
ζεστός ο λόγος σου, η μοίρα σου στον ήλιο.
Δεν σου ζητώ τιμή για να μου δώσεις,
αγάπη και ήθος σου ζητώ, με αγάπη να με νιώσεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ‘‘…δεν φταις εσύ γι’ αυτό που είσαι και τι κάνεις, πίστεψέ με.’’ | | | |
|
Black Scorpion
10-09-2006 @ 16:53 | Πάρα πολύ καλό!!! Και......το ήθος έχει χαθεί σχεδόν στις μέρες μας..... | | MARGARITA
10-09-2006 @ 17:22 | Ν’ ακούς ηχώ της μοναξιάς και να σιωπάς;
Να περιμένεις τ΄ όμορφο και να ‘ναι πόνος;
Όμορφοι στίχοι Μάνθο.. ::smile.:: | | AETΟΣ
10-09-2006 @ 18:22 | Ομορφο! ::smile.:: | | neyro
11-09-2006 @ 01:43 | σαν ποιημα ειναι πολυ ομορφο.!! Ωστοσο εμενα που φερνει στο μυαλο κατι που εκανα το λαθος να το ζησω δυο φορες και πολυ με τρελαινει.....ωχ !...πολλα ειπα ::smile.:: καλη σου μερα | | NeFeLiAnA
11-09-2006 @ 06:02 | Δεν σου ζητώ τιμή για να μου δώσεις,
αγάπη και ήθος σου ζητώ, με αγάπη να με νιώσεις.
δεν το συζητώ......καλη σου μερα....πολυ ομορφο ::smile.:: | | agrampeli
11-09-2006 @ 08:51 | πολύ όμορφο ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
