| |
Τα μάτια σου περιέχουν μαρμαρυγές ουράνιου τόξου το δάκρυ σου καταιγίδα , το πρόσωπο σου η σιωπή που μιλά καταιγίδα δίχως άνεμο , θάλασσα δίχως κύματα. Η ύπαρξή σου φυλακισμένο πουλί σε φθαρμένο κλουβί. Οι καθρέφτες αυτού του κόσμου είναι πόρτες που οδηγούν στη θάλασσα. Παίζεις καθημερινά με το φως του σύμπαντος σαν ευαίσθητη πολύχρωμη πεταλούδα ακουμπάς τα νούφαρα της λίμνης. Γράφεις τ' όνομα σου στο γαλανό ουρανό σα μάγισσα με γράμματα από λευκές ουρές αεροπλάνων. Η βροχή άρχισε, τα πουλιά σε διάταξη λοξής φάλαγγας
επιστρέφουν στο νότο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
