| |
Είδαμε τον κόσμο ν’ αλλάζει
από τη μια στιγμή στην άλλη
παρατηρητές της ζωής...
Προσέξες ποτέ το μικρό μπαλκόνι μας ;
τη μούχλα ανάμεσα στα κάγκελα;
ανάμεσα στην καρδιά μας;
Δες τις κουρτίνες αδιαμαρτύρητα…
υπομένουν την άπνοια
ξεχείλωσαν οι προσδοκίες το στρίφωμα τους ...
.
Δες τη μικρή τριανταφυλλιά στο περβάζι
αιφνίδιος μαρασμός
μεσούσης της άνοιξης …
Ευτυχώς συγκράτησε η τέντα τα όνειρά μας
ασφυκτιούν -ελλείψει χώρου- -
κραυγάζουν κάθε βράδυ… δεν ακούς;;
Ό,τι δεν ακούμε τ' αφήνουμε να φύγει...
Τι περιμένουμε;;
πόσο ακόμα να ζούμε χωρίς ανάσα;
Ώρα ν ’αλλάξουμε σπίτι..
Μεγάλυτερο μπαλκόνι
ευρυχωρα δωμάτια,
πλατιά παράθυρα
ελευθέρα να περιδιαβαίνει το φως
ελεύθερα να τριγυρνούν τα όνειρα μας ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
