stixoi.info: Στα παγκάκια της νέας παραλίας

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στα παγκάκια της νέας παραλίας

Αυτός είμαι εγω.
Ένας ανόητος που ονειρεύεται
ό,τι δε μπορεί ν' αποκτήσει.
Μια μάσκα αισιοδοξίας που φορώ
από την παιδική ηλικία μέχρι και τώρα
που τα μαλλιά μου έγιναν γκρίζα.
Δεν αποδέχομαι την ηλικία μου,
δεν συμφιλιώθηκα μ' αυτήν. Λάθος.
Θα φύγω κι ακόμη να λογικευτώ
με τη λογική των πολλών.
Βλέπω ηλικιωμένους να κάθονται
στα καφέ της πλατείας
στα παγκάκια της νέας παραλίας
να κοιτούν με ηδυπάθεια τα νέα κορίτσια
με τις καμπύλες που επιδεικνύουν επίτηδες θαρρείς.
Δεν τα παρεξηγώ ούτε τους ηλικιωμένους παρεξηγώ ,
μέχρι το τέλος επιθυμούν
το στερημένο επιθυμητό.
Είναι ενστικτώδης διεργασία του εγκεφάλου
να ενεργοποιεί τους αμφιβληστροειδείς
στη συλλογή τέτοιων εικόνων.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Τυρταίος

ΜΥΣΤΗΣ 23-04-2021 @ 05:55	Μια μάσκα αισιοδοξίας που φορώ από την παιδική ηλικία μέχρι και τώρα. . Είναι ενστικτώδης διεργασία του εγκεφάλου να ενεργοποιεί τους αμφιβληστροειδείς στη συλλογή τέτοιων εικόνων. Δεν επιδέχεται σχολιασμό !!! ,,, ::theos.:: ::theos.:: ,,, ::382.:: ,,, ///
Ηώς 23-04-2021 @ 09:13	«ανένταχτη ας μείνει η ψυχή σου σε κάθε κολεκτίβα ανθρωπινή καταπατά τις συνειδήσεις με ορμή ερήμην δικασμένη η ζωή σου... Θα φύγω κι ακόμη να λογικευτώ με τη λογική των πολλών. ::rock.:: ::rock.:: ::hug.:: έτσι!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο