Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γοργόνα
 
καμπύλες γυναικείες σε άγρια κύματα
σήματα καλωδιωμένα
μια οθόνη στάζει μαλλιά
και αίματα
στους ανέμους
δυο αγκώνες λειψοί
προσπαθούν ν' ανοίξουν χώματα
κόκκαλα και ταφόπλακες
δυο μάτια γλείφουν τα κρόσια
μιας ουράς
ενώ αυτή πατάει σταθερά
τον νυχτεροθαλή ουρανό

γοργόνα γεύεσαι γη
μα κλαις
γιατί γεννάς μόνο θάλασσα
όστρακα και σκοτάδι
απ' το αρχέγονο σκουλήκι
το ημιτελές
το κλινήρες
που στον καιρό του μύθου
έφτιαξε με πηλό και όνειδος
το παραμορφωμένο είδωλο
μιας επικίνδυνης πλάσης

φ.

2015


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν βραδιάζει οι ψυχές αγριεύουν,ψάχνοντας κάποιο προορισμό...φ.
 
aridaios
29-04-2021 @ 23:30
γιατί γεννάς μόνο θάλασσα ::blush.:: ::blush.::
iokasth
01-05-2021 @ 08:44
γεννάς μόνο θάλασσα... Δεν ξεφεύγει απο την μοίρα της..
Με Λεονορα.
Ν.Ρ.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο