| |
Πίστευα κάποτε
Πως ήταν η μεγάλη πόλη
Ιδανική κρυψώνα
Δεν θυμάμαι ακριβώς
Γιατί ήθελα να κρυφτώ
Αργότερα
Έγινε η πόλη σκηνικό
Του Έρωτα
Ο τόπος έγινε ιερός
Ένα απόκοσμο φως
Έκανε όμορφo
Και το πιο γκρίζο κτήριο
Αλλά, δίχως περιστροφές
Η πόλη έχει όρια
Μυτερές γωνίες
Σκοτεινά αδιέξοδα
Λευκούς σταυρούς
Επίμονες μνήμες
Τραγούδια
Που σε κάνουν να κλαις
Η πόλη έχει μια δόξα
Που δεν ζήλεψες ποτέ
Η πόλη είναι ένα μνήμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
