|
| Η διαθήκη | | | Γράφτηκε στις 4.5.2021 | | Σ’ ένα γραφείο παλιό, δρύινο, βαρύ, του ’60,
κάθησα για να γράψω τη διαθήκη·
δεν το πιστεύω πόσος πέρασε καιρός!
Απ’ τις γυναίκες που άφησα, θυμάμαι μια: τη Λίντα
κι απ’ όσες φύγαν μόνες τους, την Νίκη...
Χτυπά τις ώρες πένθιμα του τοίχου το εκκρεμές,
μα νιώθω ευτυχισμένος, κατά βάθος.
Πού να χωρέσω αισθήματα σε τούτες τις γραμμές;
Φοβάμαι μήπως κάνω κάποιο λάθος.
Λένε πως είμαι πια σοφός, αλλά δεν είμαι,
πάντα έχω το περίστροφο στη θήκη –
κι απ’ το πλαϊνό συρτάρι, το ’φερα στο μπρος!
Στον τάφο μου, όπως ο παππούς, θα γράψω: «Ενθάδε κείμαι,
απαίσιος, απροσάρμοστος, καθίκι»...
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | |
|
Αγιοβλασιτης 04-05-2021 @ 19:00 | Πολύ δυνατό Παναγιώτη
::theos.:: | | heardline 04-05-2021 @ 19:24 | Ωραίο!!! Συμφωνώ με τον Τάσο μας!!!! | | malkon64 04-05-2021 @ 20:10 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Μπόσινας Νίκος 04-05-2021 @ 20:23 | Πάρα πολύ ωραίο!
Χρόνια πολλά! | | inokrini 04-05-2021 @ 23:47 | «Ενθάδε κείμαι,
απαίσιος, απροσάρμοστος, καθίκι»... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | aridaios 05-05-2021 @ 02:18 | Χτυπά τις ώρες πένθιμα του τοίχου το εκκρεμές,
μα νιώθω ευτυχισμένος, κατά βάθος. ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|