| Σε μία γωνία σκοτεινή έκρυψα το παράπονο.
Ψιθύρισα μια προσευχή ,να έρθεις πάλι αύριο. Το δάκρυ σου το φύλαξα σε κρύσταλλο πολύτιμο.
Στο φως όταν το κοίταξα, είδα μπλε, ροζ και κίτρινο.
ουράνιο τόξο όμορφο χώρεσε σ ένα δίστιχο.
Γι αυτό κι εγώ πήρα χαρτί να ζωγραφίσω τα φιλιά,
όλα του κόσμου τα γιατί, του έρωτα την πυρκαγιά.
Κατάλαβα πως δεν μπορεί ο χρόνος πίσω να γυρνά
μα σαν ποθείς κάτι πολύ, μπορεί να γεννηθεί ξανά.
ουράνιο τόξο έκλαιγε για της αγάπης τα δεινά
Δευτέρα πρωτογνώρισα το βλέμμα σου το άπονο.
Ως το Σαββάτο πότιζα, καρδιά σε χώμα άγονο.
Την Κυριακή ξημέρωμα έφυγες, μ εκδικήθηκες.
Τα πάθη σου λευτέρωνα, κι εσύ απλά φοβήθηκες.
ουράνιο τόξο σε αυλές αιγαιοπελαγίτικες
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|