| |
Δεν μου έχει μείνει κάτι για να πω,
γράφω με την δικαιολογία πως ζω.
Άλλη μια όμορφη μέρα,
έκλεισα την πόρτα με κάποια που γούσταρα καιρό,
αλλά δεν έχει σημασία γιατί γράφω το γεγονός εκεί που δεν φυτρώνει χόρτο.
Στο σπίτι δέχομαι ψυχολογικό πόλεμο,
κρατάω στάση ειρηνοποιου μέσα σε καθεστώς ψυχρού πολέμου.
Έχοντας συνηθίσει στις λεκτικες επιθέσεις,
πλέον δεν αλλάζω τόσο εύκολα διαθέσεις.
Στο βωμό της κοινωνίας δεν έχω ελπίδες να απόθεσω
και δυστυχώς για μένα ούτε καν στοχους για να θέσω.
Θεωρώ πως δεν έχω τίποτα το ιδιαίτερο να εκθέσω.
Αλλά ξέρω πως έχω την τάση να σηκώνομαι πολύ πριν έρθει η στιγμή που πέσω.
Όλα τα αγόρια είναι ίδια;
Θέλω και εγώ λευτα, τατου και αμάξι μπεσα,
ομως έχω κάτι το παραπάνω μέσα μου και ας μην το πήρες πρέφα.
Κάνε ότι γουστάρεις στην ζωή σου, καταπίνω την αλήθεια.
Δεν έχω καταλήξει αν θέλω να γράψω για τον κόσμο που ζω,
η για τον χαρακτήρα που διαμορφώνω όσο υπαρχω σε αυτόν.
14χρονα καπνίζουν δίχως αύριο,
πόσο ανέμελα δεν θα ναι και τόσο στα αρχιδια τους μεθαύριο.
Παιδεραστές ανεβαίνουν σε ανώτερες θέσεις,
τους πολιτικούς ούτε κάν ένας τέτοιος δεν μπορεί να τους εκθέσει.
Αστυνομικοί ξεχνάνε το καθήκον,
εκμεταλευονται την θέση τους και βαράνε κατ'οικον.
Δεν υπαρχει κάτι το πολύχρωμο στο γκρίζο
και αν είχα μέσα μου το φως τώρα το σβήνω.
Γουστάρουμε ότι μας κάνει κακό,
το αν θα μας σκοτώσει είναι κάτι κρυφό.
Πόσοι γεννήθηκαν ρομαντικοι;
Πόσοι πέθαναν σε αυτήν την διαδρομή;
Κοίτα γύρω σου και πες μου, ποιοι είναι ερωτευμένοι;
Η σχέση τους δίπλα και κοιτάνε άλλου κολλημένοι.
Το σ'αγαπώ καραμέλα μιας γενιάς που μισεί,
ξεσπάει όπου βρει και σκοτώνει την αγάπη όταν την δει.
Ο έρωτας επινόηση του μυαλού για να έχουμε λόγο ζωής.
Θες ρομαντισμό, αλλά δεν μπορείς να τον δεις.
Σε κάποια πολυκατοικια ένα παιδί ζωγραφίζει
καντο εικόνα δίπλα του μια καρδιά που σαπίζει.
Άφησε στο μαξιλάρι του κάθε όνειρο που είχε να ζήσει.
Το σεντόνι γεμίζει.
Το ποτήρι ξεχειλίζει, μα κανείς δεν σκέφτεται πως πρέπει να σταματήσει.
Αυτό το παιδί ενηλικωνεται και αρχίζει να πίνει και να καπνίζει.
Με τέτοιο παρελθόν πως μπορεί να αγαπήσει;
Η ιστορία συνεχίζει...
Λίγο πιο κάτω ένας έφηβος ερωτεύεται και γράφει,
βρίσκει στον έρωτα έναν λόγο για να υπάρχει.
Έχει και αυτός περάσει πολλά μα η κοινωνία του έχει πει να τα κρύβει.
Δεν βρίσκει γαλήνη μέσα στο ίδιο του το σπίτι.
Και βλέπει ένα κορίτσι και ο κόσμος του ομορφαίνει.
Η τουλάχιστον έτσι το βλέπει.
Δεν έχει σημασία αν σου αρέσει.
Είναι λίγο δειλός και την πλησιάζει και αυτός,
δείχνει να ενδιαφέρεται και αυτή, τώρα χαίρεται ο τρελός.
Μέχρι την επόμενη, που βλέπει.
Φλερτάρει με έναν άλλον και αρχίζουνε τις σελφι.
Και εκείνος γυμνός γυρνάει και γράφει ο χαζός.
-Θέλω να σου πω
-Δεν έχω κάτι να πω
Και ο άλλος την απατάει και χωρίζει.
Και τότε απόζητει αυτόν που ήθελε να παίξει.
Μα δεν τον βρίσκει.
Πάει τους γονείς του να ρωτήσει.
Πέθανε σε τροχαίο μια μέρα που είχε αργήσει να γυρίσει.
Πάει στο δωμάτιο του και διαβάζει κάποιους στίχους
"Ήμουν νεκρός μέσα σου πολύ πριν στο γράψω αυτό"
Ευτυχώς τουλάχιστον αναγνωρίζουν περισσότερα δικαιώματα στα ζώα,
ειρωνικό που αυτά φέρονται πιο ανθρώπινα από εμάς σαν όντα.
S. F., Αττική, Απόστροφος 21
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
