| |
ΜΕ ΞΕΧΑΣΕ Ο ΗΛΙΟΣ
μέρα τη μέρα καρτερώ
για μια μόνο ματιά σου
η μια σου λέξη τρυφερή
μία ζεστή αγκαλιά σου
μα οι νύχτες φεύγουν σαν νερό
κυλούν μακριά και φεύγουν
κι εγώ ακόμα καρτερώ
κι οι πίκρες όλες μένουν
λιμνάζουν μέσα στη ψυχή
καίνε τα σωθικά μου
σκοτώνουν τα ρομαντικά
κι όμορφα όνειρα μου
κι εγώ πονώ, μα δεν μπορώ
ποτέ μου να ξεχάσω
όσα ποτέ ονειρεύτηκα
ούτε και θα γελάσω
θα ζω για πάντα δίχως φως
μες στο πυκτό σκοτάδι
και η ζωή μου θα γινεί
ολόκληρη ρημάδι
ο ήλιος λες και ξέχασε
να βγει στην γειτονιά μου
και δεν φωτίζει άλλο πια
τώρα τα όνειρα μου
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
